Kreeg Ard als bedankje voor de fotoreportage: etentje aan de baai, vanavond, met z'n viertjes. Was wel erg gezellig. Echt importbelgen: kletsen met een vlaams accent van hier tot Tokio. Maar ze komen als vluchtelingen uit Rusland. Ongelooflijk, wat die voor verhalen hebben.
Ze hebben het hier heel erg naar hun zin gehad en hopen nog eens te komen. Daar worden wij altijd blij van, zulke enthousiaste mensen.
Vandaag heb ik met de moed der wanhoop de noodzakelijkste huishoudelijke dingen gedaan. Het was opnieuw, nog steeds, warm en benauwd. Elke dag hopen we dat het beter wordt. Het was ook wel iets beter, maar dan nog. Het is wel afzien. Oktober is niet echt een maand om hier met vakantie te zitten. Alhoewel, als je vakantie hebt kun je natuurlijk aan de baai gaan: zwemmen, zonnen, uitrusten. Dan valt het nog wel mee.
Rianne heeft vanmiddag opnieuw met Ellen haar huiswerk zitten doen. Zo fijn dat dat kan! Daarna zijn ze naar Target gegaan. Volgens de kinderen was het erg leuk geweest.
Ik ging toen onze nieuwe gasten ophalen. Alleen hadden die 3 uur vertraging door het weer in Amerika. In plaats van om 3 uur, kwamen ze tegen 6 uur aan. Toen hadden ze een onverwachte stop gehad op Aruba. Ingewikkelde toestanden. Ze waren blij dat ze geland waren. Donderdag vliegen ze door naar Bonaire.
Het is zo lachen als je staat te wachten en de passagiers komen één voor één uit de deur: allemaal lange broeken, truien, jassen. En dan die verzuchtingen: wat is het hier warm!! Ze zien eruit of ze een dreun krijgen, zo vanuit de airco in de 'frisse' Curaçaose lucht... haha.
Ard heeft een soldatenpak gepast. Ze wilden hem wel graag erbij hebben, maar morgen wordt het niet. Te druk op het werk, hij kan niet gemist worden. Jammer, misschien nog een andere keer, deze week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten