Vakantie!

Heerlijk, tussenvakantie! Zelfs Ard is een hele week vrij. Wel even afwachten wat er allemaal aan telefoon gaat komen. Er zijn al verschillende mensen ziek, zwak en misselijk (in de organisatie, niet thuis bij ons...) Dus dan weet je het wel.
Vanmorgen heb ik via internet meegeluisterd met de samenkomst voor de begrafenis van Marc. Indrukwekkend. Er zitten zoveel kanten aan. Dat je meeleeft met de ouders: het had ook Theo kunnen zijn. Maar ook alle herinneringen die boven komen aan het sterven en de begrafenis van Femke. Zeker bij zulke gebeurtenissen beleef je alles weer. Het is alleen waar, wat Ard al vaker zei, 't is net een glas water met zand. In het begin blijft het zand, als je het schudt, heel lang zweven in het glas. Nu zakt het veel sneller naar de bodem terug.
We zijn in elk geval wel weer bepaald bij de kwetsbaarheid van ons bestaan! Wees voorbereid op een ontmoeting met je Vader. Het kan zo maar zo ver zijn.

Vanmiddag hebben we Ellen haar feestje gevierd. Vanmorgen had ik al een cake gebakken, een brownie en gehaktballetjes.
Vanmiddag, met Vera erbij, hebben we muffins gebakken, een blondie, scones, van de cake petit-fours gemaakt, lekker gekliederd met poedersuiker en bessensap (werd glazuur) waar ze versieringen op mochten plakken. En nog cocktailworstjes in bladerdeeg. Dat was wel lachen: de vriendinnen van Ellen kenden dat niet. Cocktailworstjes?? Nooit van gehoord. Bladerdeeg?????? Deeg van bladeren? Haha, nee, bladeren van deeg, dushi. Ze hebben wel weer wat geleerd. Overigens vonden ze het heerlijk, de worstjes waren allemaal op.
Toen we uiteindelijk allemaal aan tafel zaten, zei Ellen tevreden: Mama, wat is het lekker.

En één van de andere meisjes zei: Ellen, doe je nog eens zo'n feestje?
Het was de buikpijn van te voren wel waard. Achteraf.
O ja, de smoothies waren ook lekker. Vooral die met watermeloen. Wow, super-super-lekker. Alleen heel veel werk om alle pitjes er uit te vissen. Ik heb nog een stuk watermeloen liggen, die maken we morgen soldaat, kunnen de jongens er ook van meegenieten. Want Theo, Arjan en Thijs had ik naar de baai gebonjourd. Nog een geluk dat het droog werd, want om 1 uur begon het nog keihard te gieten. Jongens al blij: nu hoefden ze niet verplicht naar de baai. Helaas, om 2 uur was het droog. En om kwart over 2 gingen ze weg.
Ard was aan het eind van de middag ook naar de baai gegaan, die hebben daar met elkaar frietjes zitten eten.
Ik wilde het feestje eerst tot 6 uur laten lopen. Maar later had ik me bedacht dat het hier heel normaal is dat je je kind later ophaald. Dus had ik op de kaartjes gezet: half 6. Goed gedaan, om kwart over 6 werd de laatste opgehaald. Om 8 uur had ik alle zooi weggewerkt en was ik gedouched.

Ellen was vandaag helemaal het feestkonijn. Ze was van haar klas leerling van de maand geworden. Omdat ze altijd haar huiswerk maakt, gehoorzaam is op school... dat soort dingen. Ze kreeg een certificaat en een kaart met een bon voor de Movies! Leuk.

Theo z'n workshop ging goed, zei hij. Beter nog dan ze verwacht hadden. Maar het cijfer weet hij nog niet. We zullen dan nog maar even afwachten voor we juichen.
Omdat hij toch de beamer had zitten ze samen (Theo en Arjan) een film te kijken op Arjan zijn kamer. Lol.