Zo zie je maar weer dat het erg kan verschillen per wijk.
Ik ben om kwart over 9 naar de dokter gegaan. Om in elk geval de wachtrij voor het inschrijven te ontlopen. Een helder idee! Want ik was meteen aan de beurt.
'Eerste keer' vroeg de assistente. Waarna ze zei: 'We nemen eigenlijk geen nieuwe patiënten meer aan.'
Maar toen ik vertelde dat de rest van mijn gezin hier al bekend is, was het wel goed. Nooit gedacht dat ze hier ook aan een patiëntenstop zouden doen.
Ik parkeerde mezelf lekker met een boekje op de lange bank. Maar zowaar, na een twintig minuten wachten, was ik al aan de beurt! Het duurde even voordat ik mijn naam herkende door de intercom. En toen kon ik ook nog niet vinden in welke kamer ik moest zijn. Maar tenslotte vond ik de goede kamer met de goede dokter.
Samen constateerden we dat die pijnlijke nek en schouders door stress kwamen. Het is ook niet voor het eerst dat het zo aanvoelt. Vervolgens begint hij te vissen waar het door komt.
Tja, beetje druk gezin. Veel bezigheden. Aangezien hij elke 3 maanden een flinke stapel recepten voor mij uitschrijft, dat wil zeggen: voor mijn geliefden, snapt hij wel enigszins waar die drukte in zit.
Waarna hij mij eigenlijk naar een psycholoog wil hebben. Maar ik voel meer voor een fysiotherapeut. Lijkt me een veel snellere oplossing.
Hij is wel heel aardig. Doet me erg denken aan de dokter die we indertijd in Genderen hadden. Zelfde type, zelfde formaat. Grappig.
Hij vroeg uitgebreid naar de rest van de familie. Hoe het met Ard gaat, met zijn werk, of hij het naar zijn zin heeft. Ook van de kinderen wilde hij weten hoe ze het hier vinden, of ze aan sport doen.
Toen ik vertelde dat we op Blue Bay wonen, vertelde hij dat hij daar vroeger gewoond heeft. Het was eigendom van zijn familie. Heel bijzonder.
 |
| Landhuis Blauw |
Daarna heb ik een afspraak gemaakt bij de fysio. Maandagmiddag. Dat is mooi snel.
Theo is vanmiddag druk bezig geweest voor een CAV opdracht. Een fotofilm maken. Hij heeft gekozen voor Lego. Tot groot plezier van Thijs. Inmiddels staat alles bij Theo uitgestald. Zijn er auto's gebouwd, huizen, wegen, lantaarnpalen, stoplichten. En moet er een crash nagemaakt worden.
Het wordt groots aangepakt.
Vanavond heb ik samen met Marieta, een jongedame van de kerk, de power point gemaakt voor zondag. Volgende week gaat zij het zelf proberen en check ik het nog even. Erg fijn om het samen met een andere volwassene te kunnen delen. Theo en Arjan doen ook wel wat, maar dat is toch anders.
Ard volgt met spanning het schaatsen in Nederland. Blijft leuk, ook al woon je in de tropen.
Opa en oma hebben Theo na judo thuis gebracht. Ze hebben een nieuwe auto gekregen. Een héél leuk bakkie. Als ik het goed heb: een Hyundai i10. Ik zou zo willen ruilen...
 |
| maar dan in het wit...(alleen die kon ik niet vinden op internet) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten