Nog één nachtje slapen...

... en dan krijgt Theo ook de uitslag van zijn examen. Pff, nog even doorbijten, dus. Heeft hij heel de tijd geroepen dat het best goed komt. Begint hij nu te zeggen dat het ook nog wel een her kan zijn, of wellicht dat hij gezakt is. Morgen rond een uur of half 3 worden we gebeld, sowieso. Ik snap niet dat het pas 's middags is, want in Nederland hebben dan de jongelui ook allang de uitslag. Maar vooruit, we houden het nog wel even vol.

Vorige week is Theo overgestapt van Coral Estate naar Blue Bay. Omdat hij toch hier bij de baai meer uren kan werken. En hij wil graag geld verdienen... Dus zijn logeerpartij bij Herman en Anja was van zeer korte duur.
Nu buffelt hij van half 7 's morgens tot 3 uur 's middags, of van half 11 tot 7 uur 's avonds op het strand. Het is best warm, zei hij. Maar hij heeft er plezier in, ook al is het niet zo afwisselend. Strand harken, bedjes recht zetten, de boel netjes houden. Natuurlijk hebben ze het ook gezellig met elkaar.
We hebben Ellen en Thijs goed geïnstrueerd, als ze naar de baai gaan mogen ze Theo niet voor de voeten lopen. Tot nog toe gaat dat goed.

Arjan heeft zijn laatste toetsen erop zitten. Vandaag had hij een kunst dag. Hij had zich opgegeven voor fotografie. Het was wel leuk, zei hij, maar hij had niet echt iets nieuws geleerd. Gelukkig mocht hij vanmiddag nog met Ard duiken, aan het eind van de middag. Even jagen op lionfish. Er zat één dikke bij van 500 gram. Morgen lekker op de bbq.... jammie!

best zwaar, zei Thijs

Zo langzamerhand sta ik bij ons op het werk bekend om mijn handigheid met scan en computer. Ik vind dat zelf zo grappig. Want zo technisch ben ik helemaal niet. Ik kan net een schroefje vastdraaien, als het nodig is. Maar zelfs dat laat ik liever over aan andere mensen. Toch lukt het mij prima om de boel aan de praat te krijgen als alles verdwenen is in de computer. Zoals gisteren gebeurd is, na een update. Heel de instellingen van de scanner waren weg. Toen ben ik vanmorgen aan het zoeken gegaan, en zowaar, alles weer in orde gekregen. Soms is het ook een kwestie van logisch nadenken en er op de neus bijstaan als de ICT-er de boel installeert. Blijkbaar. En niet te bang zijn om iets te proberen...

Vanavond hebben we nog een rondje Papaya-trail gelopen. Heel lekker om de wind om je hoofd te voelen en je spieren te laten werken om de hoge heuvels op te banjeren. En dan achterom te kijken en al die lichtjes van de stad te zien...