Soms zouden we wel even over willen steken. Bijvoorbeeld mee in de koffer van onze gasten, Harm en Iñez, die vrijdag weer vertrokken naar Nederland. We hebben een erg gezellige week gehad met hun. Veel gepraat... een week is veel te kort!
En dit weekend waren mijn ouders en de rest van de familie bij elkaar in een kampeerboerderij in Drente. Vanwege het 45-jarig huwelijk van mijn ouders. Tja, dat is wel even slikken om er niet bij te kunnen zijn. Thijs en Ellen bedachten nog dat we best voor een weekend even over konden steken. Maar nee, helaas, dat kan echt niet.
In elk geval hebben we gister lekker pizza gegeten vanwege dit heuglijke feit. We blijven wel aan het feest-eten, wat dat betreft. 20 jaar geleden, in het jaar 1994, waren eerst Ard zijn ouders 25 jaar getrouwd (mei), in september trouwden wij zelf en vervolgens in november waren mijn ouders 25 jaar getrouwd. Een bijzonder jaar. Hoe zal het zijn over 5 jaar?
Gisterochtend, heel vroeg, heeft het gehoosd, vertelde Theo. Hij werd pas na een kwartier wakker van zijn wekken. Hoorde de wekker niet eerder gaan omdat het zo hard regende. Ik heb het in mijn onderbewuste ook wel gehoord, maar Ard was door alles heen geslapen.
Toen ik in de tuin kwam om de was op te hangen, zag ik de sporen van de regen door de grond getrokken. Pas later hoorden we van Theo dat het zo hard gegaan was.
Maar in vergelijking met Sint Maarten was het nog niks. Daar was in de nacht 32 cm gevallen: geen mm, nee: CM. Heel het eiland ondergespoeld. Alles is stilgelegd en mensen werd het verboden om naar buiten te gaan, althans, de weg op te gaan. Je mocht alleen over straat als je naar of van de luchthaven kwam...
Al die regen heeft als voordeel dat het groen aan alle kanten uit de bomen en planten spat. Het uitzicht vanaf onze achterporch wordt groener en groener. Zo mooi! Er zit natuurlijk ook een minpuntje aan: ook het onkruid schiet hard omhoog. 't Is net of we een grasmat hebben, er is geen houden aan. Waar grint ligt gaat het beter, maar aan de zijkant waar geen grint is is het erg, erg groen... Nu ja, er komt wel weer een andere tijd.
En dan vandaag zondag. De dominee heeft ook Chikungunya, net als vele anderen hier op het eiland, dus het was een beetje improviseren. De preek was gelukkig al klaar toen het beest toesloeg, zoals hijzelf verwoordde. Ook de muziekleider was geveld, maar we hebben meer talenten in de gemeente. Dus ook dat kwam goed. En hadden we een mooie dienst, vanmorgen, over dat je mag genieten van wat je krijgt. Overigens werd er natuurlijk niet bedoeld dat je mag genieten van die ziekte die je krijgt... Wel van de fijne dingen, gaven, geschenken, wat er op je pad komt. Wacht niet met genieten tot je oud bent, zegt de Prediker dan ook. Dus ik denk dat ik nu even ga genieten van een spelletje met Thijs. Straks hebben we wijkkring. Daar kunnen we ook van genieten! Zeker ook van de maaltijd die Anja al heeft klaargemaakt: stamppot-buffet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten