Eruit

Ondanks alle zorgen die er zijn, zijn we toch lekker eruit gegaan vandaag. Omdat onze gasten ook meegingen naar de vlakte van Hato was het vervoer geen probleem. We hadden afgesproken bij de benzinepomp van Tera Kora, want ook de familie de Groot (onze tijdelijke dominee) en domi Anne Rienks gingen mee.
Toen we, net op de vlakte, even stopten om de kunstwerken te laten zien die daar op de rotsen zijn gemaakt (dierenfiguren van dakpannen) hoorden we een jammerend geluid. Het leek wel wat op het huilen van een kind, maar het was een geitje. Bleek het diertje vast te zitten in een kleine grot, meters boven de grond. Ard bedacht zich niet en klom naar boven. Aangezien het een steile rotsmuur is, een adembenemend avontuur voor de mensen die het beneden aan stonden te zien. Het is goed afgelopen, anders had er wel iets anders boven dit stukje gestaan....
Het geitje sprong voorzichtig weg nadat Ard het los had kunnen wrikken. Wel met een zeer pootje, waardoor het nog spannend was of het niet alsnog naar beneden zou kukelen. Het ging goed, maar het hele avontuur kostte Thijs nogal wat tranen. Hij vond het zo zielig voor het geitje. Joël, van de dominee (bijna 7 jaar) stond zijn best te doen om Thijs op te monteren: Het komt goed, het komt goed. Daarmee ook zichzelf moed insprekend.
Toen dit allemaal achter de rug was, zijn we door gegaan naar de grotten, Kueba di brua. Eerst even wat drinken en daarna de wandeling. Arjan bleef bij de ingang achter om een vuurtje te maken en de blikjes vast op te warmen, ik bleef erbij om hem gezelschap te houden en omdat het voor de jongste deelnemer nog wat te spannend was, bleven Els en Amos ook.
Tot onze verrassing kwamen ze langs hetzelfde pad weer terug, toch maar niet geklommen. Maar de vleermuizen hadden ze wel gezien.
Naderhand hebben we heerlijk bolletjes knakworst gegeten met als toetje marshmallows.

Later zijn we doorgereden naar Houtjesbaai, waar we nog wat mooie stukken hout hebben gescoord en we konden genieten van het ruige geweld van de noordkust. Machtig mooi.

's Middags kwamen Herman en Anja nog even langs. En aan het eind van de middag ging Ard duiken met 2 duikvrienden. Lionfish-hunters. Ze hebben een mooi maaltje gevangen. Eens zien of ze dat kunnen slijten bij het restaurant van Blue Bay, zo niet dan zijn er genoeg andere liefhebbers, maar het is een uitdaging voor Ard om de kok zo ver te krijgen dat hij het hier op de kaart gaat zetten.

Tot slot heb ik vanavond pannenkoeken gebakken. Heerlijk dagje zo. En dat de vloer dan niet meer gedweild is... tja, komende week dan maar weer op de huishoudelijke toer.