Ipod-navigatie?

Hadden we een feestje, vanmiddag, van de tweelingdochters van een collega van Ard. De tweeling die geen tweeling lijkt... Op Sunset Heights. Nog nooit geweest. Maar ik had het adres en zelfs een korte routebeschrijving. Ard zou gelijk vanaf kantoor gaan.
Wij hier op de kaart kijken, Theo en ik. Zegt Theo: dan kan ik mooi mijn ipod gebruiken. Ding opstarten, kijken, ja hij doet het. Kijk, zo moeten we rijden. Nou, prima, handig!

Maar, dacht ik, ik neem toch voor de zekerheid de kaart mee. Tas mee, cadeautjes mee, judopak van Theo mee (voor als hij toch nog naar de training zou gaan) Alles achterin de auto gegooid. Gaan met die banaan.
Ja, zegt Theo, hij doet het! Tot we het park af waren. Toen liet de ipod wel de kaart zien, maar geen navigatie meer...Zoek het zelf maar uit.
Tot aan de Gosieweg ging het nog wel. Maar om dan de goeie zijweg te vinden, dat kon Theo niet. Misschien deze, of niet... Ik ben gestopt, dacht dat het vast handiger zou zijn met de kaart. Zoeken achterin de auto: geen kaart meer! Ik wist zeker dat ik hem gepakt had en bij de spullen gelegd. Foetsie!
Dus moesten we zien dat we het toch zouden vinden met dat onding van Theo. Grrrr. Toen we een beetje in de buurt waren hebben we ergens gevraagd. Een vriendelijke meneer wilde best helpen. Alleen kwam hij er niet zo goed uit. Keren, zei hij, en dan de eerste, de eerste, de eerste... En maar met zijn linkerhand zwaaien. Dus ik zei: links?? Nee, nee, zei hij. Toen kwam hij erop: de eerste weg links.
Hahaha. Daarna lukte het wel, al hadden we wel 20 minuten eerder kunnen zijn, denk ik.
Het was een gezellig feest. Met echte bolo. 2 natuurlijk, dat heb je met een tweeling.... Dan is het eerst eten: nasi met saté enzo en dan als toetje een stukje bolo. Heel machtig.

Theo en Arjan, die vrij waren vandaag, zouden naar de baai. Maar toen ik thuis kwam met Thijs en Ellen zaten de jongens met vierkante ogen achter de laptop. De zon scheen niet, vanmorgen, dus waren ze maar thuis gebleven. Ze hadden wel huiswerk gemaakt. Ja ja. En tosti's gebakken en friet gebakken. Als de kat van huis is...
Ellen had een 10 gehaald voor haar tafeltoets. Bijna alle kinderen hadden een goed cijfer. Juf helemaal blij, kinderen ook, vanzelfsprekend.

Om het erin te houden gaan ze wel elke maand een tafeltoets maken. Lijkt me een heel goed plan.
Toen ik in de bieb bezig was, vanmorgen, kwam er al een juf die graag met haar klas boeken uit wilde zoeken. We hebben afgesproken dat ze nog heel even moet wachten. Het schiet goed op. Bijna alle boeken zijn schoon. Nog 3 planken ofzo. Dan moeten we bekijken waar we het eerst boeken aan moeten schaffen. De juf van groep F vertelde dat ze kinderen in de klas heeft (10/11 jaar) van AVI 2 tot AVI 7. Als je op die leeftijd nog AVI 2 leest, of AVI 3, dan is het lastig om leuke boeken te vinden. Dus ik zal eens gaan inventariseren hoe het in de andere klassen is, vooral in de bovenbouw. Bij Ellen zitten er ook wel een paar die al AVI-uit zijn, dus daar is het verschil nog groter. Best lastig voor kinderen die moeilijk leren, thuis papiamentu spreken, om dan op school in het Nederlands te leren lezen! Toch is het wel beter dat ze het leren, omdat ze daarmee later wel verder komen. En over het algemeen willen ze ook best wel.

En, las ik net op de mail, mijn ouders hebben geboekt voor begin februari!

Jippie, we kunnen gaan aftellen. Nog minder dan een half jaar.