Goeie begeleiding

Vanmorgen hebben we een goed gesprek gehad op de Havo/Vwo. Een RT-er met kennis van zaken, goed voorbereid, stelde zinnige vragen. Ook de mentor was goed op de hoogte, betrokken en met passie bezig om de start voor Theo goed te laten verlopen. Wat een heerlijk gevoel geeft dat! Net of we weer een stukje verantwoordelijkheid mogen loslaten. Dat deel dat bij school hoort!
Wat mij betreft kan ik deze school met een gerust hart aanbevelen, speciaal voor kinderen die extra zorg nodig hebben.
Op de terugweg heb ik Ruben opgepikt, die weer hekjes in de olie heeft gezet. Voorlopig kunnen ze er tegen. Over een poosje gooien we er wel weer een laagje olie over heen. Of we vragen Ruben of hij even komt verven...
Vanmiddag mocht Ellen met Ruben mee naar Hato om Marit te begroeten. Marit is een kennis van Ruben, zij komt hier voor een half jaar als een soort van au-pair bij Bartjan en Willemien. Heel bijzonder hoe alles soms in elkaar past.
Daarna is Thijs nog met Ruben meegeweest naar de baai.
Uiteindelijk is ook Janwillem hier gekomen en hebben ze lekker aardappelkroketjes met bonen mee gegeten.
Ik sprak vanmiddag de juf van Thijs nog even. Moest eigenlijk al een afspraak maken. Maar de juf snapt niet echt waarom. Grappig... Nee, het gaat prima met Thijs. Een slim jongetje, hij snapt alles. Alleen het schrijven gaat niet goed, daarom moet hij thuis oefenen. Tja, daarom gaan we morgen naar de oefentherapeut. Die gaat precies kijken waar het door komt. Beter nu maar hard aan het oefenen zodat hij toch nog goed kan leren schrijven en andere fijn-motorische activiteiten kan doen. Met mes en vork eten, bijvoorbeeld...
Nu ben ik heel benieuwd hoe de juf de formulieren van de kinderpsychiater invult. Kon wel eens heel anders zijn dan de juf van vorig jaar. Fijn dat ze dan ook komen observeren.
Zie ik op mijn laptop: Theo online. En dat terwijl hij net naar bed gestuurd is. Tijd voor actie: slapen gaan!