een ezel stoot zich...

Vanmiddag gingen Theo en ik wederom op pad om ons paspoort te halen. Komen we bij Kranshi, roept er iemand van bij de deur: Gesloten, gesloten.
Ik had de smoor in. Hoe kan dat nou. Keken we op het bordje bij het hek: Maandag tot donderdag geopend van 8 - 3, vrijdag van 8 - 1.
Waarom heb ik daar de vorige keer niet naar gekeken?? Voelde best wel een beetje dom.
Toch waren we niet voor niks. Want we zijn doorgelopen tot de telefoonshop, bijna bij de Gouverneur. En daar hebben we 2 sim-kaartjes gekocht. Een voor Theo, die heeft hem laten verlopen. Als je er 3 maanden niks mee doet vervalt alles. Heel dom...
En één voor Ellen. Voor haar verjaardag nog even haar mobiel opladen, dan kan ze er echt mee bellen. Nog 2 weken wachten.

Thuis was het best stil. Ellen en Thijs uit logeren. Ik dacht: vrijdagmiddag, lekker luieren. En ik heb mijn spannende boek van Paul Rosenberg uitgelezen. Goeie serie, ik hou daar wel van. Voor een deel fictie, Midden-Oosten, eindtijd....



Aangezien Ard een teammiddag had met zijn collega's, waren Theo, Arjan en ik met z'n drieën thuis met het eten. Mmmm wraps!
En inmiddels heb ik gezogen, Arjan gedweild en Theo heeft de presentatie voor zondag gemaakt. Eerlijk verdeeld.
Nu alleen nog een beetje was opvouwen, strijken en dan zijn we klaar voor vandaag.
Morgenochtend klussen en boodschappen. Morgenmiddag baaidag met de kerk!