Half

Arjan moest van school 2 dagen stage-lopen. Hij wilde het liefst iets met ICT, kon niet echt wat vinden. Ard had nog geïnformeerd bij Inselair en Dividivi-air, maar daar was geen plek voor hem. Toen, ergens op het laatste moment, bleek er een mooi plekje te zijn bij Uniek Curaçao. Een leuke organisatie, die zich inzet voor de natuur en het milieu hier. Baaien schoonmaken en schoonhouden, ritten over de vlakte van Hato, van alles en nog wat. Ard heeft veel contact met ze en zo kwam Arjan zijn stage-plek voorbij. Omdat het vooral doeners zijn, bleek hun archief niet geheel op orde. Logisch. En zo was er nog meer aan administratief werk. Een kolfje naar Arjans hand, samen met een klasgenoot. Foto's uitzoeken op de computer, een beveiligingscamera installeren en nog meer computerwerk. Ze hadden 2 dagen lang hun handen eraan vol, maar het was leuk.
Vroegen ze Ard een paar dagen geleden om mee te gaan naar Klein Curaçao, clean-up, schildpadden-controle enzo. Helaas voor Ard had hij al andere afspraken, maar onmiddellijk bood hij aan dat Arjan wel in zijn plaats mee kon. Die sprong nog net geen gat in de lucht, maar hij was erg happy met deze kans. En zo zit hij nu, sinds gistermorgen, op Klein Curaçao. 3 dagen, met overnachting op een matje (hopen dat het niet regent...) te kamperen op een onbewoond eiland. Je zal zo'n kans maar krijgen!
We zijn erg benieuwd naar de verhalen, maar dat horen we pas vrijdagmiddag, want uiteraard is het internet beperkt. Wel had Ard een berichtje, gisteravond, dat alles goed ging. Overigens niet van Arjan zelf, want die heeft niks mee, geen telefoon, geen laptop, niks. Wat zou je er ook mee moeten? Hij heeft meer aan een zaklamp (rood licht, vanwege de schildpadden), snorkelspullen en dat soort materiaal. Ook de foto's zullen wel na vrijdag komen. Heeft hij weer iets om uit te zoeken. Helemaal leuk, natuurlijk, als je zelf ook mee bent geweest.
Hij is daar altijd welkom om te komen helpen, maar de directeur had hem gezegd: Je schoolwerk gaat voor. Heerlijk, van die vaderlijke adviezen.
Het is een stichting, dus het werk zal vrijwilligerswerk zijn, maar dat vindt Arjan niet erg. Hij ziet wel dat het belangrijk kan zijn op zijn CV. Bovendien vindt hij het leuk, ook de activiteiten die ze nog meer ontwikkelen: zomerkampen enzo. Ja, die jongen denkt vooruit.

Omdat Arjan dus van huis is, zijn we nog maar met 2 kids. Wat scheelt dat veel, de helft. Een heel ander gezin. Thijs gaat met frisse tegenzin nog naar school. Hij had gister zijn rapport al en vroeg zich af wat het nog voor zin heeft. En Ellen vermaakt zich met andere activiteiten. Die mocht dinsdag een dagje naar Pieter en Janine, waar ze net een baby hebben. Kon ze lekker een dagje tutten met Anna van 2 jaar en baby Thijs. Genieten! Verder zijn we bezig om haar kamer stukje bij beetje op te ruimen en schoon te maken. Het is niet te geloven hoeveel troep een meisje kan verzamelen. Af en toe moet ik haar aansporen om dingen weg te doen: poppenspullen naar de zolder, van die kleine speeldingetjes waar eigenlijk nooit echt mee gespeeld wordt weggeven, stapels tekeningen (we zouden er een complete muur mee kunnen behangen). Het duurt even, maar we komen er wel door. Geeft trouwens wel aan dat zij zich prima kan vermaken. Een goed teken.
En natuurlijk zijn we ons al een beetje aan het voorbereiden op het nieuwe schooljaar. Ellen vond haar lijst van vorig jaar nog (wie wat bewaart die heeft wat!) en verlekkert zich op de site van de Action. Ze heeft tante Norin even lief aangekeken of die wat spulletjes mee wil nemen vanuit Nederland. Die wil dat wel...

Ellen was geschokt toen ze zag hoe weinig die schoolspullen in Nederland kosten. Waarom is het hier zo duur? Dus ik heb haar een beetje uitgelegd hoe het werkt met de economie. Dat het goedkoper wordt als je veel in één keer kunt bestellen en dat het hier, goedbeschouwd, maar een kleine afzet markt is.

Zelf heb ik lekker vakantie, deze week en volgende week tot en met donderdag. Helaas nog niet uitslapen, maar wel alles in mijn eigen tempo doen. Ook al is dat dan een slaapkamer opruimen en de was strijken enzo.

Vanmiddag of morgen gaan Ellen en ik naar Sambil. De nieuwe shoppingmall, hier vlakbij. Er is 2 jaar over gedaan om het te bouwen, dat was iets langer dan ze van te voren gedacht hadden, maar nu is het dan open. Het is een Venezolaans bedrijf, megagroot voor Curaçao. Iedereen vreest voor de lokale bedrijven. Maar ja, het staat er nu eenmaal, we zullen zien hoe het dan allemaal afloopt.

Nog een interessant onderwijs-nieuwtje. Al een hele tijd wordt er gewerkt aan een overeenkomst voor het voortgezet onderwijs. Dat is in Nederland aangescherpt, strengere eisen vwb cijfers en vakkencombinaties. Als de diploma's van hier geldig willen blijven, zullen we hier ook aan die eisen moeten voldoen. Dat kan iedereen snappen. Maar de minister zat klem tussen haar partij (die niet zo pro-Nederland is) en de ouders/scholen. Nu is gister bekend gemaakt dat de kinderen die in NL willen gaan studeren moeten voldoen aan de strengere eisen en de kinderen die hier blijven, daar hoeft niks voor veranderd te worden. Het is toch niet te geloven! Want, zegt ze, ze wil voorkomen dat er meer kinderen gaan zakken. Nee, dat is echt een goede reden... laten we het maar een beetje makkelijker maken, dan zakken er minder kinderen. Daar gaat je niveau echt van omhoog. Ze heeft het ook niet voorgelegd aan het parlement. Denk dat het er dan ook niet door gekomen zou zijn. Het lijkt me dat niet iedereen hier gelukkig mee is. Overigens wel een pak van mijn hart, want voor Arjan werd het al spannend. Hij zit gelukkig wel op de goeie school...
Het is te triest voor woorden dat lokale kinderen hier de dupe van zijn. Pas hoorde ik ook nog dat er 11 scholen waren, vorig jaar, waar geen enkel kind bij de EFO Havo had gehaald. Wat is daar het niveau van het onderwijs? Want het is niet aan te nemen dat daar alleen maar minder begaafde kinderen op zitten. Nee, er schort daar wel iets anders aan. Er is dus veel verschil tussen de scholen.
Van het ministerie van Onderwijs hoef je geen verbetering te verwachten, dat is ook wel duidelijk.

Er zit me een oude leguaan aan te kijken vanuit de tuin. Hij is al helemaal grijs en zo te zien gaat het niet echt goed met hem, want hij is mager! De moeite niet waard om op te eten... Gister hebben we weer eens een lekkere bui gehad, erg fijn, want het was al wel 3 maanden geleden dat er regen was gevallen bij ons. De tijden dat er wel 20 leguanen in de tuin liepen, zijn dan wel voorbij. Ik denk dat ze verder weg getrokken zijn. Nadat er bomen gerooid zijn en de grote cactus in de tuin van de achterburen omgekapt is. Alhoewel er toch nog wel regelmatig eentje van de Oleander snoept, voor ons huis. Gelukkig kan die er nu wat beter tegen, als straks echt de regentijd begint, dan komt dat wel weer goed en groeien er nieuwe blaadjes.