Alle emoties zijn weer een beetje tot rust gekomen. Vandaag heeft Ard een gesprek gehad op de school van Ellen. Uit dat gesprek bleek wel dat het niet zo zeer aan de school lag, alswel aan de ETE, de commissie die examens en toetsen maakt. Zij hebben plotsklaps besloten dat de grens voor AGO bij 14 jaar komt te liggen(was eerst 13 jaar en 10 maanden). Verrassing voor iedereen. En zo blijken dan ineens veel meer kinderen dan voorzien niet uit te kunnen stromen. Net niet het VSBO gehaald en te jong voor AGO.
Tja, en wat dan?
Ellen is heel stellig: zij wil dan nog wel een jaar Divi gaan doen, om dan alsnog VSBO te halen. Dit is haar doel voor komend schooljaar.
Nu zit er nog een addertje onder het gras. Want de toetsen worden nagekeken en beoordeeld. Vervolgens wordt bepaald dat van alle kinderen die de EFO hebben gedaan de beste 22 procent naar de HAVO mag en 5 procent gaat, aan de onderkant van alles, naar het AGO. Een bizarre manier van bepalen naar welk onderwijs kinderen gaan. Zit je in een jaar met veel talent? Dan kun je dus pech hebben, ook al zou je het prima aankunnen op de Havo, vol is vol.
En bedenk eens wat er nu gebeurd is. Veel meer kinderen dan normaal stromen niet uit. Hun plekken blijven open. En worden nu opgevuld door kinderen die anders naar het VSBO zouden gaan. Lekkere visie op onderwijs... Ik geloof dat we ook al aan de 5de minister van onderwijs toe zijn in de 4 jaar dat we hier op Curaçao wonen.
Verder hoorden we ook dat de school wel eerder had willen meedelen dat de kinderen de EFO niet gehaald hadden, maar van hogerhand was beslist dat persé aan de vastgestelde procedures vastgehouden moest worden. Regels zijn regels. Kinderen zijn de dupe.
In elk geval is er voor ons een hoop opgehelderd en geschokt vertrouwen behoorlijk hersteld. Een ervaring rijker...
Ellen mocht vanmiddag, tot haar onuitsprekelijke vreugde, knuffelen met een paar puppies die gesocialiseerd moeten worden. Het is dat ik me voortdurend ingeprent had dat we echt geen hond meer gaan nemen. Anders zouden we er volgende week eentje hebben. Ze waren echt zo cute! Ellen had foto's op haar telefoon, maar die was vol zodat ze niet opgeslagen zijn. De puppies waren 7 weken oud. Die koppies, zo lief met die grote ronde ogen. Ellen nam ze lekker op schoot, strelen, knuffelen, aaien, spelen met een touw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten