Vrijdag 7 augustus
Met een lijstje voor me heb ik de spullen die we mee moesten
naar Westpunt bij elkaar gezocht, vanmiddag. Ongelooflijk, wat een tijd geleden
dat ik zo voorbereidingen heb getroffen voor een vakantie. En dan is dit nog
maar 2 dagen.
Ik had tegen de kinderen gezegd dat we zo weinig mogelijk
mee zouden nemen. Dat is natuurlijk een uitdaging. In de eerste plaats had ik
een redelijk precieze planning gemaakt van wat we gaan eten. Want er is geen
winkel dichtbij, dus ik wilde alles mee nemen wat we nodig zouden hebben. En op
is dan op.
Verder zullen we voornamelijk in zwembroek en bikini leven,
deze dagen, dus 1 korte broek en 2 T-shirts moet genoeg zijn. Wandelschoenen,
want zondag is de Christoffel gratis te bezoeken. Ellen en ik laten dit graag
aan de mannen over. Die willen zo’n kans niet zomaar voorbij laten gaan. Prima…
We hadden bedacht dat Arjan en Ellen wel met de bus naar
Westpunt konden gaan, dan hadden we genoeg ruimte voor onze spullen. Want het
krat met snorkelspullen gaat mee, en lakens. Ook badhanddoeken nemen nogal wat
ruimte in.
Maar het viel reuze mee. Want Ard stouwde alles efficiënt in
de achterbak. En het paste! Heel netjes van ons. Zo konden Arjan en Ellen ook
mee in de auto. Nog even bolletjes gehaald bij de Centrum, voor een broodje
hamburger. Daarna konden we door. Het was half 5.
Om 5 uur reden we Landhuis Savonet voorbij en 7 minuten
later waren we bij het huisje. Een fantastische locatie op de rotsen, met
uitzicht op Playa Forti.
De tassen waren in no-time uitgepakt, want zoveel zat er
toch niet in. Ard heeft wat frietjes gehaald in de buurt en in die tijd heb ik
hamburgers gebakken. Beetje sla gesneden. En daar zaten we toen.
Ellen had de vogels al een portie water gegeven. Vooral de
suikerdiefjes waren daar heel blij mee. Ze gingen lekker badderen. Ook een
kolibrietje vermaakte zich voor onze ogen in de flamboyant.
Ondertussen ging de zon onder. Wat heerlijk om zo relaxed
het weekend in te gaan.
’s Avonds hebben Arjan, Ellen, Thijs en ik nog een paar
spelletjes Uno gedaan.
Nu zijn de strandbedden klaargezet, want daar verheugen de
kinderen zich het meest op: buiten slapen. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan…
Zaterdag 8 augustus
De kinderen hebben lekker geslapen, Ard ook. Ik iets minder.
Het ligt toch niet heel comfortabel, op
een strandbedje. Is natuurlijk ook niet bedoeld voor een hele nacht. Toen het
nog donker was, hoorden we de vissers al. Ze hadden netten leeggehaald en de
eerste kopers waren er ook al.
Toen het licht werd, zo om half 7, zag ik Thijs langswandelen.
Die was al weer wakker. Gelukkig zag hij niet dat ik ook wakker was en ging
hij, met boek, terug naar zijn bed.
Om 7 uur was Arjan ook wakker, die ging eveneens liggen
lezen.
 |
| Nog heerlijk in dromenland |
 |
| daar komt de zon op, boven de bergen |
 |
| Flamboyant, en de zon net op de bootjes |
Nog een half uur later was ook Ellen wakker. En zo kwam er
van echt uitslapen niet veel terecht. Ach, het geeft niet. We hadden een vrije
dag voor ons liggen. Nergens druk om maken, het komt vanzelf goed.
Ard ging eieren bakken, ik ging thee zetten. Met een
bolletje en plakje ontbijtkoek hadden we een uitgebreid ontbijt.
Tijdens het ontbijt bespraken we de mogelijkheden van deze
dag. Ard heeft pas een boekje gekregen met Hiking Trails. Dat is hij ijverig
aan het bestuderen. Er stond ook iets in van het mijnwerkersdorpje bij Playa
Jeremi, een eindje hier vandaan. Van Billy hadden we daar ook al eens iets over
gehoord. Zullen we daar eens naar op zoek gaan? Het is een dorpje van wel 150
jaar oud en er is dus ook niet veel meer van over.
 |
| het is een lekker stel, maar de kleding heb IK niet uitgezocht, deze morgen... |
Thuisgekomen hebben we onszelf een beetje verwend met
crackertjes met brie, we kregen bijna een Frankrijk gevoel…
Daarna tijd om een frisse duik te nemen. We kunnen hier een
pad naar beneden nemen, dan zijn we in 5 minuten bij de baai. In de hoop dat de
schildpadden in de buurt zijn. Het duurde even, maar toen spotte Arjan een
schildpad. Thijs heeft hem ook gezien en ik ben er een tijdje achteraan
gezwommen. Ik vind het zo’n mooi gezicht hoe ze door het water bewegen, met
rustige slagen van de voorpoten. Ik kon hem wel een tijdje volgen, maar ineens
ging hij sneller zwemmen, waarschijnlijk naar de bootjes die net aangelegd
waren. Vissers, met vis. Dat visafval vinden de schildpadden ook heerlijk.
Ik zwom naar Ard, Arjan en Thijs toe, die ergens anders in
de baai iets bijzonders zagen. Ze riepen mij. Tot mijn verrassing was daar een
zeepaardje. Die had ik nog niet eerder gezien. Ook dat zijn heel mooie
diertjes. Kleiner dan ik dacht, maar zo sierlijk! Ik ben heel blij dat ik er nu
eens één in het echt heb gezien.
Ellen had geen zin om te zwemmen, die was op de kant bezig
om schelpjes te zoeken. Dat kan ze uren volhouden. De oogst was helaas maar
klein, deze keer.
Na deze lichamelijke bezigheden ben ik op mijn strandbedje
in slaap gevallen. Heerlijk, zo’n slaapje in de middag! Schrik: werd er een haai gevangen! Wel leuk om dat zo van boven af te kunnen zien.
In die tijd ging Ard met Arjan en Thijs naar Kura Hulanda
Lodge, naast Playa Kalki. Daar vonden ze een gat in de rotsen, waar je ver
beneden het water kon zien. Een eindje verder was een trap naar beneden, waar
ze bij een piepklein meertje uitkwamen, dat in verbinding stond met de zee.
Na het avondeten, wraps, jammie!, zijn we daar nog een keer
naar toe gelopen.
Kura Hulanda Lodge is een soort van hotel, appartementen.
Een mooi terrein, met veel bomen en ander groen overal tussendoor. En dus dat
gat in de rotsen.
 |
| brr, heel koud water |
’s Avonds heb ik met de kids een paar spelletjes Uno gedaan,
net als gisteren. Het is een spel wat ze allemaal goed kennen en we hadden dan
ook een hoop lol!
Nu liggen Thijs en Ellen al weer een tijdje in bed. Ook al
is het anders dan thuis, ze waren snel vertrokken…
Zondag 9 augustus
Vanmorgen werd ik wakker van de zon, die tussen de shutters
door scheen. Wij waren toch maar op een gewoon bed gekropen, gisteravond. Maar
als de zon op is, dan moet het al wel 7 uur zijn. Ik keek op de klok in de
keuken en ja, dat klopte. Dus maakte ik Ard wakker, want hij wilde met Arjan en
Thijs de Christoffel op.
Nadat de bolletjes gesmeerd waren, waren de jongens nog niet
wakker. De slaapkoppen.
Kwart voor 8 vertrokken ze naar de Christoffel, 7 minuten
rijden, hadden we vrijdagmiddag genoteerd. Natuurlijk moesten ze er een
wedstrijdje van maken, hoe snel komen we boven en hoeveel mensen kunnen we
inhalen. Een half uur lopen vanaf de weg naar de parkeerplaats en daarna nog een half uur naar boven. 39 mensen ingehaald...
Vanwege het 60-jarig bestaan van Carmabi waren deze dag alle
activiteiten van Carmabi open. Onder andere Christoffelpark, Landhuis
Savonet met museum en Shete Boka.
Er was veel animo voor, het was een groot succes!
Om kwart voor 11 waren onze mannen weer thuis. Tijd voor een
bakje koffie met een koekje. Daarna hadden Arjan en Thijs geen zin meer om nog
terug te gaan voor het museum. Dus gingen Ard, Ellen en ik daarheen. Het was
bij landhuis Savonet één groot feest. Leuk om nu ook eens in het museum geweest
te zijn!
 |
| Boka Tabla |
Daarna zijn we nog naar Shete Boka geweest, naar Boka Tabla,
de onderwatergrot. Altijd mooi om daar te kijken, maar daar was het nu ook
druk…
Thuisgekomen hebben we eerst de preek van deze dag gelezen.
Anne was zo vriendelijk om hem naar Ard te sturen, zodat we niks gemist hebben
van Jakob. Het was weer een wijze les, waar iedereen zijn eigen les uit kon
halen.
Toen was er nog een klein stukje middag over. Ard wilde nog
graag van Playa Piscado naar Playa Kalki snorkelen. Ik wilde nog graag gewoon
bij Playa Piscado snorkelen en wie weet, het zeepaardje zien. De kids zaten
verwikkeld in een potje Uno, die wilden niet meer mee de zee in. Ook prima.
Helaas was het zeepaardje niet te vinden, maar ik heb nog
wel een schildpad gezien.
Ard vond heel andere dingen op zijn pad: bedden, pannen,
bestek, een loopauto. Allemaal in zee gekieperd, expres of per ongeluk. De
huizen en appartementen staan daar boven op de rotsen, dus het kan wel
makkelijk dat iets de zee inwaait of valt, alhoewel, een compleet bed? Wel
jammer van de natuur…
Om half 5 gingen we opruimen en inpakken en om 5 over 5
zaten we in de auto. Netjes gedaan.
Het was een heerlijk weekendje weg. En 2 dagen zonder
internet? Ging prima. Met boeken en spelletjes vermaken wij ons ook best. Voor
herhaling vatbaar…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten