Moeilijk...

Vooruit, toch maar even een blog eruit persen. Soms heb je van die weken die voorbij kabbelen. Waarvan je achteraf denkt: wat hebben we nou eigenlijk gedaan. Daarbij, niet alles is geschikt om het internet op te gooien :)

Dus, een opsomming van de normale dingen die het leven hier soms zo hectisch maken.
Alles gaat normaal op school. Arjan doet goed zijn best in Havo 4. Ik ben best verbaasd over hoe snel de jaren voorbij vliegen. Het lijkt net of ik dat aan Arjan goed kan zien. Pas was het nog een kleuter, die al briefjes aan zijn juf (Henriëtte) schreef en nu nog even doorbijten, dan heeft hij zijn voortgezet onderwijs diploma. Steeds meer is te zien in welke richting hij zich ontwikkelt. Computers zijn zijn grote passie. Hij heeft een paar afdankertjes cadeau gekregen, een jaar of 2, 3 geleden. Die heeft hij uit elkaar gehaald, gepast en gemeten, weer in elkaar geknutseld. Van alles uitgeprobeerd. Tot ons aller opluchting zonder schokkende gevolgen voor ons internet. Met als eindresultaat dat hij nu, zoals zijn rector het tegen Ard zei, "meer weet van computers dan wij allemaal bij elkaar". Inmiddels knutselt hij websites, motiveert Thijs ook om daarmee bezig te gaan. Heeft af en toe tijd om naar judo te gaan en daar met grote regelmaat zelfstandig een les te geven. Oftewel, ook hij heeft het in zich om kennis op een leuke manier over te brengen.
Grappig om te zien hoe onderwijs in ons gezin een item is. Want Ellen mag op haar school voorleesles geven aan jongere kinderen. Ze vindt dat heel leuk om te doen, vergaart her en der haar kennis daarover om het ook leuk te houden en de kinderen te motiveren om te leren lezen. Verbazingwekkend als je bedenkt hoe ze zelf met heel veel doorzettingsvermogen haar "AVI-uit" heeft gehaald.
Afgelopen vrijdag kwam er een meisje uit Ellen haar klas, Qiony, mee.

Ze hebben een opdracht gekregen voor Spaans. Samen gingen ze daarmee aan de slag, op weg geholpen door Arjan (als we die toch niet hadden...). Het lukte prima, afgaand op Ellen haar oordeel. Vervolgens hebben de meiden zich met veel plezier door de rest van het huiswerk heen gewerkt. Een goeie combinatie, die twee. Ik hoop dat Ellen aan Qiony ook in de klas meer gaat hebben en andersom. Wat steun kunnen ze allebei wel gebruiken om het jaar leuk door te komen. Ik zal het zeker stimuleren.
Ondertussen hadden we nog een klein gastje, vrijdagmiddag.

Baby Pien van Anton en Minke. In april zijn zij, na een jaar Curaçao, terug naar Nederland gegaan. In mei is Pien geboren en nu waren ze hier met vakantie. Natuurlijk was het heel leuk voor hun om de kleine meid te showen en nog wat dingen te doen die in het afgelopen jaar niet gelukt waren. Zoals een duik naar de Superior, een wrak bij Otrobanda. En zo hebben wij op Pientje gepast. Ging prima, wat mij betreft. Beetje spelen, beetje knuffelen, beetje slapen, beetje water drinken uit een flesje, die 2 uur waren zo om!

Voor de rest zien we met het hele eiland, behalve waarschijnlijk de toeristen, uit naar het regenseizoen. Het is zo heet, al waait het nog steeds wel redelijk. Als we 's morgens uit bed komen is het al 30 graden in huis. Kun je nagaan wat het aan het eind van de middag is. Zeker in de slaapkamers aan de zonkant. Heerlijk als dan 's avonds de zon ondergaat en de koelte van het donker invalt. Relatieve koelte, dan welteverstaan... Volgens de meteo moeten we nog even doorzetten tot oktober. Ik ben bang dat ze dan wel bedoelen eind oktober, want het klinkt niet alsof we vanaf 1 oktober, dat is deze week, de temperatuurdaling kunnen verwachten. Maar goed, het einde is in zicht, zullen we maar denken.

Ach, achteraf viel het toch nog wel mee en was het niet zo moeilijk om dit blog te vullen... Zo zie je maar weer, soms moet je er gewoon even voor gaan zitten, dan borrelt er van alles naar boven.