Gisteren is Arjan weer op pad geweest voor de Turtle
Conservation. Dit keer om gras te gaan plukken (serieus!) voor miss Bubble
Butt.
Het verhaal is als volgt: een paar weken geleden is deze
schildpaddame gevonden bij een van de baaien. Door een vergroeiing heeft ze een
‘dikke kont’, haar schild is aan de achterzijde te groot, er zijn teveel
luchtkamers in haar achterlijf en daardoor kan ze niet goed duiken. Niet duiken
betekent ook: niet eten! Een probleem dus. Mogelijk zal deze dame nu voorzien worden van een passend loodpakketje zodat ze
zich wel beter zelf kan leren redden. Dat betekent dat ze daarmee wel weer moet
kunnen duiken om te eten, vluchten, een
rustplek te zoeken enz.
Miss Bubble Butt heeft een voorkeur voor het zeegras wat in
een bepaalde baai groeit en aangezien ze een beetje vetgemest zal moeten gaan
worden, krijgt ze deze voorkeursbehandeling. Arjan en andere vrijwilligers
hebben dus gras gehaald, tegelijk daar de populatie schildpadden bekeken en
zijn vervolgens met de ingrediënten naar het seaquarium gegaan om de prinses
van haar portie gezonde groenvoer te voorzien. Dit werd in dank afgenomen! Een
sample werd nog naar het marine-biologisch onderzoeks centrum gebracht (tevens
de kayaklokatie van Ard gisteren ;-) ) zodat de onderzoekers in Nl deze
gegevens ook in het onderzoek mee kunnen nemen.
Vanmiddag is Ard met de kids gaan struinen. Het kostte even
wat aansporing maar uiteindelijk had iedereen de schoenen aan, waren ook de
gasten opgetrommeld en werd koers gezet naar landhuis Klein Piscadera. Nou ja,
een ruïne dan… Al ruim 4 jaar stond deze plek op de bucketlist en nog steeds
was het er niet van gekomen de ruines te onderzoeken.
Bij de ruïne, vrij onherstelbaar vervallen zou een mooie
fotoshoot gemaakt kunnen worden, het zou een onderdeel van een spannende
speurtocht kunnen zijn en tevens was het vandaag al een waar verzamelaars
eldorado. Ellen heeft een complete geit/schaap aan botten en botjes verzameld,
een 5 gallon emmer vol. Ook wat andere schedels verdwenen in de verzameling,
maar we hebben niet eens alles meegenomen.
Op naar deel 2, de berg die nog altijd bedwongen moet worden,
ons uitzicht vanaf de voorporch. We hebben hem nog niet gehaald, maar wel
spannende weggetjes ontdekt, bij de mangroves geweest, een paar boompjes geplant
en een paar mooie arenden gespot. Nu is de vraag nog even welk soort het is, er
moeten namelijk visarenden en zeearenden in de salina van Piscadera zitten.
Genoeg beestjes voor vandaag. Er is niet gedoken en de
lionfish heeft het rustig gehad dit weekend. Vannacht zijn we zo massaal wakker
gehouden door onze buren en hun gasten, feestvierende co-assistenten uit het
Sehos, inclusief Braziliaanse band (veel koper en snaredrums, heeeel veel) dat
er vandaag nog sprake was van een fors energielek. Als je om half vier ’s nachts
nog wakker in bed zit en luid en duidelijk aan moet horen dat ‘Joost anders
geaard is…’ (jaja dat wisten we al lang, dat liedje was al lang geleden met ons
kortgesloten) ben je de rest van de dag een beetje gaar… Daarom maar op tijd in bed vandaag, geen visite,
geen duiken en geen late borrel. Eerst maar eens bijladen en de accu door een
gezond portie slaap weer op niveau krijgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten