er is verschil...

Tussen de dag van Ard (en Theo en Thijs) en mijn dag (met Ellen en Rianne). We zullen maar zeggen dat Ard zijn eigen dag af mag maken. Zijn dag begon in elk geval al een stuk vroeger dan die van mij: om kwart voor 7 heeft Ard Ellen naar de Vijfkamp gebracht: vandaag gingen ze klimmen. Het leuke was dat het hier vlakbij was. Gelukkig mochten we haar daar gelijk heen brengen.

En om 9 uur weer ophalen. Ellen was erg enthousiast. Ze vindt het heel erg leuk om van die actieve, sportieve dingen te doen! Plus de gezelligheid van allemaal school-genootjes. Echt iets voor haar.
Om goed half 11 ging Ard met Theo en Thijs richting Grote Berg. Daar kwamen de wielrenners voorbij. Ik heb de foto's gezien, maar het was een grote bende. Het ging daar net regenen en dan wordt het spekglad op de weg. Er gingen dus ook een heleboel renners onderuit. Risico van het vak, maar wel sneu.

 

 

Chu, Aarti (wk jiu jitsu en buurvrouw) met Theo

 

Daarna zijn de mannen doorgegaan naar San Juan. Weer gekeken in het Landhuis, waar nog allemaal dingen van de filmset stonden. Ook hebben ze nog gevist, en vis gevangen. Ik heb de vissen niet gezien, maar we zullen het maar geloven.
Uiteindelijk moesten ze weer vlot naar huis komen, want wederom paniek in de tent: alle stroom eraf op het kantoor. En heel slechte telefoonverbindingen. Wat een ramp.
Later bleek dat ze aan de overkant van de straat een boom om hebben gezaagd. Die heeft bij zijn val een electriciteitskabel gebroken. Daar waren ze al wel mee aan de gang, maar in de omgeving gaf het nogal wat problemen. Gelukkig zit de stroom er weer op. Erg noodzakelijk voor de alarmsystemen! Onmisbaar...

Ard is nog met Theo en Janwillem naar de afterparty van de Amstel Curacao Race geweest, het was gezellig en druk. De olympiers werden er gehuldigd en er was weer volop gelegenheid om met de sporters op de foto te gaan....

Mart Smeets en Ranomi Kromo...

 

Churandy, Marit, Edith, Marit, Ranomi, Chris Froome, Dorian en Marianne

 

nu Ard ook eens op de foto, met Chu...!

 

Ruben, Mart S. was er ook weer en hij had het naar zijn zin! Hij vertelde ook een nieuwtje, jullie kunnen vandaag bij de NOS een verslag zien van de judoclinic van donderdag jl! Met vier Vreugdenhilletjes in de dojo is de kans groot dat we ergens wel even in beeld zijn... Dat was de dag van Ard in een notedop.

Wij, meiden, zijn vanmorgen, eind van de ochtend, naar de stad gegaan. Eerst naar een porch-sale. Dat is wat ze in Nederland een garage-verkoop noemen. Ik wilde bij de boeken kijken. We hebben zo'n 20 boeken in de wacht gesleept. Nu nog eens rustig zien wat er geschikt is voor school. De rest hou ik thuis. Arjan is er al aan begonnen.
Daarna zouden we naar de bieb gaan, de boeken moesten al ingeleverd zijn. Maar toen kwam ik er achter dat ik de boeken en de pasjes helemaal vergeten was. Niet handig, zacht gezegd. Dus dat onderdeel konden we overslaan.
Gingen we meteen de stad in. Arjan moest een nieuwe zondagse  broek hebben en een fatsoenlijk shirt. Het is gelukt, maar het kostte wel tijd. We zagen ook nog een leuk jurkje voor Ellen, die hebben we vast gekocht voor Kerst. Heeft ze iets moois voor het Kerstdiner van school. Rianne vond ook het één en ander voor zichzelf, dus toch een succesvolle onderneming.
Ellen wilde met alle geweld nog naar Zuikertuintje voor een horloge bij de Top-1-Toys. Jammer genoeg hadden ze die alleen nog maar in de kleur oranje. Daar heb ik mijn veto over uitgesproken: oranje past echt nergens bij, bij haar. Dus is ze naar de Bruna geraced (zit er vlakbij) om een Penny-blad te kopen. Zo kom je door je zakgeld heen.

 

Ard vond geheel onverwachts mijn MP-3 terug. Ik heb er vorig jaar al alles voor afgezocht. Alle jaszakken (nou ja, dat zijn er dus niet zoveel) kastjes, laatjes, bakjes. Nergens. Ik wist zeker dat ik hem meegenomen had naar Curaçao. Was bang dat hij tussen het afval was geraakt. Had het al opgegeven. En nu dook hij op onder de stoel van Ard in de auto. Waarbij je je af kunt vragen hoe hij daar in vredesnaam terecht is gekomen?? Wel erg fijn, zonde om dat dingetje te verliezen, dus nu ben ik blij! Net als Churandi.....