Naar bericht

Vandaag kreeg ik mail van mijn ouders dat een neef van mij is overleden. Hij was nog maar 22. Kreeg van de week een nieuwe hartklep, die operatie ging goed, maar door een complicatie ging het alsnog fout. Je wordt er wel bij bepaald hoe kwetsbaar ons leven is! Het is maar niet vanzelfsprekend dat we 90 jaar worden.
Wat zijn we dan toch, ondanks het verdriet, gelukkig als we mogen weten dat ons leven in Gods hand is. Ook al begrijpen we er niks van waarom het zo plotseling stopt, hier op aarde. God is er bij, Hij zorgt voor ons, troost ons, helpt ons verder.
En dan kan je vanuit de verte ook niet meer doen dan een mailtje sturen, een kaartje, bidden...

Verder was het vandaag een rustige dag. Vanmorgen naar de Dividivi, weer een stapel boeken uit Nederland meegenomen. Juffen helemaal blij. Kinderen ook, trouwens.
Een enorme stapel ingevoerd in de computer, gestickerd en in de kast gezet.
Vanmiddag met Thijs woordjes geoefend. Ik ken ze best, zei hij. Nou, mooi niet! De eu omgekeerd, allerlei woorden als duw, schuw, sneeuw, leeuw... Die zijn ook lastig, daarom moet je oefenen.

Aan het eind van de middag kwamen opa en oma. Die bleven gelijk mee-eten. Toch leuk dat dat kan.
Ze 'wonen' nu aan de andere kant van de stad. Maar ja, dat is altijd dichterbij dan in Nederland.


Ard zijn auto is nog niet gemaakt. We worden wel steeds creatiever met vervoer. Belde Ard vanmiddag naar de Mitsubishi-garage of ze een bepaald onderdeel hadden. Dat moest hij van de garage (waar zijn auto staat) zelf organiseren. Zeggen ze daar dat ze het hebben. Komt Ard om het op te halen: O, nee, sorry, we hebben het toch niet.
Hoe dom kan je doen!
Nu is Ard er achter waar ze het betreffende onderdeel wél hebben. Ook dat is aan de andere kant van de stad, maar we zijn al blij dat het op het eiland is. Morgenochtend gaat Ard gelijk op pad, als de kids op school zijn. Hij zou toch vrij zijn (moet verplicht zijn vrije dagen opmaken) dus hij heeft wel tijd om klusjes te doen. Hij heeft nu iets meer vertrouwen in deze garage-man. Die had meteen gezegd dat er een te zwakke accu in zit. Dat had de vorige garage-man nooit gezien. Jammer genoeg. Had een hoop ellende en frustratie gescheeld. Wie weet, gaat het nu goed met die bak. Zou toch jammer zijn als hij niet meer met de Pick-up over de vlakte van Hato kan scheuren.