Komkommertijd

Thijs kreeg vandaag van zijn juf komkommerplantjes mee. Hij eet meestal in de klas een stuk komkommer, vindt hij lekker en ik vind het gemakkelijk. Echte Curaçaose komkommers, niet zo lekker als de Emmense komkommers die we 20 jaar geleden aten... maar wel een stuk lekkerder dan de Venezolaanse, die zijn heel bitter. En natuurlijk zijn ze niet duur, net als de paprika's van het eiland. Dat soort dingen wil hier wel goed groeien. Nu had juf Joyce komkommerzaadjes waar Thijs wel wat van mocht hebben. Inmiddels groeit er al een sliert plant uit. We houden ze nog even in het bakje en dan gaan ze de tuin in. Op hoop van zegen dat de leguanen zich er niet aan te buiten gaan.

zo zien onze komkommers er ongeveer uit: korter, dikker en krommer dan de Nederlandse

Ellen heeft iets nieuws gevonden om met elastiekjes te maken: diertjes. Het is een heel gepriegel, maar wel leuk. Morgen maar eens even foto's maken. Ze is er nog steeds eindeloos zoet mee! Het is maar goed dat ze dat leuk vindt, want school en huiswerk is een hele uitdaging. Heerlijk om dan daarna lekker bezig te zijn met iets wat je echt leuk vindt om te doen.

Theo was vrij vandaag. Die heeft mijn lamunchi in de grond gepoot, viel nog niet mee, vertelde hij. Het is dan ook niet helemaal goed gekomen... Hopelijk regent het nog veel de komende tijd, dan kan het iets meer inzakken en de wortels in de aarde wortelen.

Arjan heeft vanmiddag een stopcontact gerepareerd. Heel fijn. Hij had er zelf ook baat bij, want het is ons enige stopcontact met 110 Volt (in huis). Daar moet hij zelf zijn telefoon aan opladen en dat lukte bijna niet meer. Het hele stopcontact hing los.
We moesten eerst de stop omzetten. En hoe vind je de goeie stop?? Ik zei dat we een fan erop konden aansluiten, als die uit gaat heb je de goeie te pakken. Maar dat vond Arjan te omslachtig. Hij had wel een spanningzoeker die hij erbij kon gebruiken. Ik moest dan in de berging één voor één de stoppen omzetten terwijl hij de spanning opmat. Na enige piepjes her en der uit huis, en protest van sommigen hier, hadden we de juiste te pakken. Toen moest het echte werk nog beginnen.
Binnen de kortste keren had hij gevonden waar het aan lag en heeft hij de boel weer stevig in elkaar gezet. Nu zit het geheel prima aan de muur en kun je rustig een stekker erin en eruit halen zonder dat je bang hoeft te zijn dat je een compleet stopcontact meetrekt. Zo zie je maar dat iedereen hier zijn eigen hobby's heeft!

Ard z'n hobby lijkt dan momenteel wel verven. Want inmiddels is de hele boei netjes blauw geverfd, op ongeveer anderhalve meter na: toen was het blik leeg. Da's erg jammer. De muren zijn ook al een heel eind opgeknapt. Het was dan ook wel hard nodig, want de Isla geeft een heel vieze aanslag. Vooral het laatste jaar. Groenig en vettig. We blijven hopen dat de Isla binnen afzienbare tijd sluit...

Morgen is de uitspraak in de zaak Wiels. Heel spannend. Het eiland houdt zijn adem in... maar eigenlijk zijn we met z'n allen bang dat het OM toch niet genoeg echt bewijs gevonden heeft. Tja, en dan??
Hoe dan ook, we hebben wel geleerd hoe het er aan toe gaat bij de Rechtbank.

Verder begint morgen ook het Curaçao North Sea Jazzfestival. Niet dat wij erheen gaan (alleen de prijzen al) maar wij horen wel de muziek, als de wind een beetje gunstig is. En de sfeer eromheen is erg leuk.

Zo zie je maar weer, zo heel erg komkommertijd is het toch niet. Behalve voor de komkommers.