woensdag 10 juni 2015

Theo uitgezwaaid

Vandaag was het dan zover: Theo is naar Nederland.
Liever was hij nog een paar maanden gebleven, maar begin april leek het nog heel handig om voor de vakanties aan te vertrekken. Goedkope tickets enzo...
En ik dacht terug aan 22 jaar geleden, toen Ard voor stage naar Curaçao ging en ik in Emmen bleef. Vooral de eerste dagen waren lastig!
Nu stapte Theo op het vliegtuig en blijft Shavony hier. Met de wetenschap dat het niet voor een stage van een paar maanden is, maar voor een hele studie. Gelukkig had ze zelf ook al het plan om volgend jaar in Nederland te gaan studeren.
koffer woog 17 kilo ruim, heel mooi, want 20 kilo was de limiet



Arjan en Shavony zitten midden in de toetsweek. Dat betekent hard leren, maar ook vroeg uit school zijn. Arjan had bedacht dat hij op school verder ging leren, na de toetsen. Theo kon de verleiding niet weerstaan om toch nog even naar school te gaan, nadat hij Ellen afgezet had bij Parasassa Beach, waar ze een afscheidsdag hadden van de groepen I en J. En kwam prompt met Shavony terug. Ja, ze moest toch wachten, kon ze dat net zo goed hier thuis doen...

Ellen is al een paar dagen ziek, koorts en snotverkouden. Theo snottert ook flink (is niet handig met vliegen, maar ja, het is niet anders). Daarom heb ik Ellen vandaag ook lekker uit laten slapen en daarna een paar uurtjes laten gaan, maar geen hele dag. Ze is gister en eergister ook thuisgebleven. Gelukkig dat dat nu kan, na alle toetsen enzo.

Theo kwam vanmorgen vroeg uit bed. Die wilde vroeg zwemmen. Zo'n gevoel van: voor het laatst dit, voor het laatst dat.
Daarna voor het laatst samen een bakkie koffie gedronken... Nou ja, het zal echt nog wel eens gebeuren mag ik hopen, maar voor het laatst als kind thuis. Want dat is toch wel definitief: zijn zelfstandige leven is nu begonnen. En dat is wel even wennen.
Het appartement ligt er nu zo donker bij. De auto staat rustig voor de deur. Geen Theo meer die aanbiedt om Thijs op te halen...

Thijs zei dat hij vanmiddag heel erg zijn best had gedaan om niet te huilen. Waarop ik tegen hem zei dat dat anders best had gemogen. Maar nee, hij was blij dat het 'goed gegaan' was. En nu verheugt hij zich op morgen. Ze gaan namelijk met school op kamp. Compleet met kamplied en al. Naar de enige kampeerboerderij die er is op Curaçao: Brakkeput. Het lijkt hem geweldig. Het is gelijk een mooie afleiding...

Ard heeft weer een andere afleiding: die heeft met de juiste connecties 2 perskaarten voor de voetbalwedstrijd van vanavond op de kop getikt. Geen idee hoe het er voor staat, ik heb nog geen gejuich gehoord, hier. En aangezien wij geen Curaçaose televisie en radio hebben, zal ik het moeten hebben van de straat... of ik hoor het morgen.
Overigens heb ik het nieuws ook gehaald met een foto. Een foto van een blog, van 2 gasflessen.
Hij is al vaker op internet verschenen, maar nu stond mijn naam er ook bij. Het was trouwens wel dubieus nieuws: problemen bij de Isla en de gaslevering is in gevaar. Wij wachten ook nog op een gasfles, dus ik hou mijn hart vast! Vandaag stond de Isla ook geweldig te roken: enorme vlammen en pikzwarte rook en een stank! Gelukkig niet over Blue Bay, maar toch.
dit kwam vanmorgen wel over ons heen, maar het was nog niks vergeleken bij de pikzwarte rook van vanmiddag!

1 opmerking:

Douwe en Stijnie zei

Theo, een hele goede en voorspoedige tijd toegewenst in Nederland! Gezellig dat je daar veel familie hebt :) !
Mariëtte en Ard, sterkte. De eerste die uitvliegt, en zover weg, best heftig.
Een hele rust dat hij omringt wordt door lieve familieleden en dat hij nooit alleen is, want God is altijd bij hem.
Liefs, Douwe en Stijnie