Het was een ware volksverhuizing! De bak van de Pick-up lag helemaal vol, de kar was afgeladen met de tonnen en palen en wat er nog meer nodig is om een vlot te bouwen (of 2...) Ellen kon nog net op de achterbank zitten en Rianne mocht prinsheerlijk voorin. Theo en Arjan zaten achterop, boven op de spullen, zodat het niet eruit kon springen.
Ik had daarna alle tijd om het aanrecht te lakken. Maar ik was eigenwijs, vond het nog niet glad genoeg geschuurd, dus heb nog een tijd mijn best gedaan om het nog kaler te krijgen. Sowieso moest het nog geschuurd waar Ard de houtvulling had gesmeerd: tussen de 2 delen van het aanrecht.
Tussendoor moest ik ook nog even iets vinden van de liturgie voor zondag...
Interessant artikel, trouwens, in het ND! Over Opwekkingsmuziek. Ik zag iets langskomen en heb maar even een vriendelijke vraag gedaan of ik het artikel kon krijgen. Geen probleem, ik heb het al gekregen.
Goed om eens diep over na te denken.
Begin van de middag was het aanrecht al 3 keer gelakt. De rechte stukken gaan heel snel, maar rond de kraan en de gootsteen is het iets lastiger en komt het juist precies. Ook dat is gelukt!
Thijs speelde al de hele ochtend met Sil, de kleinzoon van onze gast. Dat kwam allemaal heel mooi uit, vandaag. Grappig hoe goed ze het samen kunnen vinden, terwijl Thijs bijna nooit met jongere kinderen speelt. Sil is bijna 7 en scheelt 2 jaar met Thijs en op de één of andere manier klikt het heel goed met die 2. Ze wilden graag naar de baai lopen, maar met z'n tweeën vond ik dat toch niet zo'n goed idee. Zoveel is Sil niet gewend, dus in een vlaag van verstandsverbijstering heb ik aangeboden om met hun mee te lopen. Om 2 uur zouden we weggaan. Wat je belooft moet je doen. Ik heb nog geprobeerd of ze niet over te halen waren om met de auto te gaan, maar ze waren vastbesloten. Oma en kleine broertje waren al op het strand (en nog een grote vriend) dus het was uiteindelijk heel gezellig.
Maar ja, als je lopend heen gaat, moet je ook lopend terug! Dus om 5 uur werd het wel tijd. De terugweg duurde ook ietsje langer dan de heenweg. Gelukkig hadden we toen wel net gehoord dat het zusje van Sil was geboren, want daar zaten we al de hele dag op te wachten. En wachten duurt altijd lang!
 |
| wie het langst onder water kan blijven, wat een pret samen |
 |
| en een diepe kuil graven |
Thijs en ik hebben de frietjes opgemaakt die we nog in de vriezer hadden liggen. Met een frikandel en een restje kouseband van woensdag. Lekker makkelijk.
Toen moest er nog gezogen worden, afgewassen, het aanrecht nog een tikkeltje afgewerkt... En Thijs zijn kamer was een puinhoop, terwijl hij maandag nog opgeruimd had. Hoe snel kan het gaan! Maar die kamer heeft hij zelf weer netjes gemaakt. Redelijk netjes, dan. Zodat ik kon zuigen. Met een verlengsnoer aan de stofzuiger gaat ook dat een stuk sneller. Zodat het er nu in huis toch best aardig uitziet, voor het oog. Morgen krijgen we visite, dan moet het toch wat lijken...
 |
| het nestje in de kerstboom |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten