Iedereen weer thuis

Vanmorgen heeft Theo, samen met zo'n 5000 andere mensen, de walk for the roses gelopen. Het was erg leuk, zei hij. Wat een happening is het inmiddels! Geweldig om te zien hoeveel mensen zich dan in willen zetten voor het goede doel.

de dag begon al vroeg... de zon kwam net op

Arjan en ik gingen dus vroeg naar de kerk. We waren toch vroeg.... Arjan moest het geluid doen. Hij wist het wel, maar het was wel spannend. Gelukkig ging het goed.
Er waren veel meer mensen uit onze gemeente die meeliepen met de tocht. Desondanks zat de kerk toch wel vol, er waren veel vakantiegangers. Allemaal 50-plussers.
Na de kerkdienst heb ik rustig koffiegedronken en met verschillende mensen gepraat. Er kwam al snel een sms-je van Theo dat hij klaar was met lopen en of ik heb bij de Albert Schweitzer op wilde halen. Bij de Mac, ertegenover, zat het vol met lopers, te herkennen aan hun shirts. Slim, want bij Mambo was het heel erg druk geweest, zei Theo. Blij toe dat hij meegereden was met een schoolvriendin.

uitzicht vanaf de brug op Punda

de Annabaai

Vanmiddag had ik mezelf rust voorgeschreven. Lekker naar de baai. Het was niet zulk mooi weer als gisteren. Het begon zelfs een beetje te miezeren. Daardoor was het rustig aan het strand. Al gauw waren de wolken weer weg en zat ik in het zonnetje. Later spetterde het nog een keer. Maar om 4 uur kwam er echt een donkere lucht aan. Toen had ik toch al een paar uur gerelaxed en van de zon genoten. Er kwam een flinke plensbui over, maar toen ik bij ons de L-sectie opreed was het daar droog.

Na het eten geeft Arjan altijd de planten water. Hij dacht dat het nu niet nodig was, er hing weer een dikke wolk boven ons hoofd. Ik vond dat hij wel de planten water moest geven, want het was nog maar de vraag of er echt genoeg regen zou vallen voor de planten. Natuurlijk kwam de bui toen Arjan net de gieter weg wilde zetten... Beter iets te veel dan te weinig!

Thijs was helemaal enthousiast over zijn logeerpartijtje. Ze hadden zich prima vermaakt, vertelde Kiets moeder. Met opa naar de vuurtoren gelopen, die daar bij Coral Estate is. Gezwommen, geskeelerd. Daar had hij wel een paar flinke schaafwonden bij opgelopen,  maar ja, daar wordt je een grote jongen van.

Ellen vertelde van de kerkdienst van vanmorgen. De International Biblechurch. Tja, internationaal, dat mag je gerust letterlijk nemen. Ze had dus met Engelse, Bonairiaanse en Nederlandse kinderen gespeeld. Leuk om te horen dat ze daarin wel vrijer is geworden. Het was erg leuk en ze wil graag nog een keer naar Bonaire! Ze had haar vroegere vriendinnetjes van de Zeeverkennerij gezien en met ze gezwommen. Die bleken vlakbij een gezin te wonen waar Rianne veel komt. En in dat gezin waren ook weer kinderen van ongeveer haar leeftijd. Al met al een gezellige boel.

international Biblechurch, ze vierden daar vandaag Thanksgiving

Die heeft genoten!

gezellig met z'n allen in het water spelen

En Ard had een drukke vrijdag gehad, er moest nog veel geregeld worden voordat ze konden beginnen met de training. Die training was goed gegaan. Iedereen was enthousiast, zei hij. Al reageren Bonairianen wel anders dan Curaçaoënaars en Arubanen. Volgens Ard een verschil net als Groningers-Rotterdammers...

Een plezierige verrassing voor mij was dat én Thijs, én Ellen terug kwam met de kleren gewassen! Wow, ongelooflijk. Wat was ik daar blij mee!