Kwam ik vanmorgen bij het lab, stond er al een grote puincontainer op de stoep! Actie, ze zijn al begonnen met het uitbreken. Niet te geloven, zo'n snelle start.
Nu werken we met op de achtergrond de muziek van breekijzers en hamergeklop. Maar dat is niet erg, het uitzicht op een betere werkplek, efficiëntere ruimtes, is dat meer dan waard.
Het was maandag, dus druk. Als vanouds. De winterstop hebben we achter ons gelaten, en we gaan proberen om de aantallen patiënten weer omhoog te krijgen.
Het meest grappige vanmorgen, was een meisje dat zei, op mijn vraag naar haar "fecha di nasementu", ik zeg het in het Nederlands, want mijn Papiamentu is niet zo goed. Ik ben een zwarte Nederlander.
Haha, dat mijn Papiaments beter is dan dat van haar, Antilliaanse! En bedankt, Hellen :)
Kiet was vandaag gezellig bij ons. Ze hebben bij hun thuis alle ziektes weer achter zich gelaten. De vrije dagen zijn weer voorbij, de judo is weer begonnen.
Omdat Thijs nu met "zijn" laptop mag doen wat hij wil (binnen zekere grenzen) heeft hij Minecraft gedownload. Daar hebben ze zich een uurtje mee vermaakt. Toen vond ik het meer dan welletjes, want Thijs gaat helemaal in dat spel op. Dat had hij al toen hij alleen nog maar filmpjes ervan mocht kijken, maar nu hij het spel echt mag doen is het nog veel erger...
Gelukkig gingen ze daarna met lego spelen. Dat kan ik beter volgen.
Thijs en Kiet vertelden dat ze met de hele school iets gaan maken voor het jongetje dat zijn ouders verloren is. Goed initiatief. Het zit onze kinderen ook heel hoog, het komt spontaan in alle gebeden langs... Plus de bijbehorende vragen: Wat gebeurt er dan met ons als er met jullie iets gebeurt? Niet echt leuke onderwerpen, maar wel goed om het er met elkaar over te hebben. Zeker als je merkt dat die dingen zo'n impact hebben.
Theo was super, super blij met zijn uiteindelijk cijfer Papiamentu: een 6,3. Je zou zeggen, dat moet wel goed komen, straks met het examen. Nog 1 toetsweek en daarna het examen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten