Theo heeft een nieuwe hobby: leguanen vangen. Nu de volwassen dieren... Het lukt steeds beter. Naderhand worden ze dan losgelaten ergens in de buurt van de waterzuivering. Lekker in de vrije natuur, liefst een beetje ver van ons huis. Zo had hij gister ook weer een beest te pakken. In een doos gestopt en bij Arjan op de kamer geparkeerd. Kon Arjan mooi meenemen op de weg naar de kerk. Ware het niet dat Arjan dat vergeten was...
En zo zat dat beest nog steeds op Arjan zijn kamer, in een doos, gisteravond. Arjan keek een beetje beteuterd. Waarop Theo doos met leguaan meenam naar zijn eigen kamer. Daarbij enigszins verbaasd zijnde over de toch wel lichte doos. Maar niks zeggen, natuurlijk.
Zo kwam hij er vanmorgen pas achter dat de doos, op de staart van de leguaan na, leeg was. Conclusie van mij: hij moet of op Arjan zijn kamer zijn, of op Theo zijn kamer.
Die beesten zijn 's nachts niet vooruit te krijgen, warmen op in de zon, en gaan dan op pad. Op naar het lekkere groen.
Ik had de kamerdeur van Arjan wijd opengezet. Alle ruimte voor de leguaan om de benen te nemen. Deed-tie natuurlijk niet. Nee, hij bleef zitten.
Tot ik aan het eind van de ochtend even mijn haar fatsoeneerde voor de spiegel, mijzelf in de spiegel bekeek of het ermee door kon. En in mijn ooghoeken iets waarnam. Whaaaa!! Ik rende naar buiten. Net of ik bang ben voor leguanen. Wel als het zo onverwachts komt.
Ik stond werkelijk te rillen buiten.
Hij zat er nog steeds toen ik, met Ellen en Thijs, weer thuis kwam. Ik heb alle deuren opengezet. Daarna heb ik hem niet meer gezien. Ik ga er nu vanuit dat hij de weg naar buiten heeft gevonden en dat hij niet in ons bed opduikt, vannacht....
Rare jongens, die van ons. De volgende keer stuur ik Theo met doos en al op pad: zelf wegbrengen!
Verder is mijn dag een beetje gevuld met het zoeken naar PowerPoint en Word. En Redactiesommen...
Maar voor een beetje afwisseling kwam Kirsten aan het eind van de middag. Met verhalen van het Lab. Leuk hoor, tot nog toe gingen de meeste stagiaire-verhalen over onderwijs. Nu kunnen wij ervaringen uitwisselen!
Na het eten heb ik Kirsten teruggebracht naar huis en daarna ben ik doorgegaan naar Papiamentu. Was weer erg gezellig. Nog één les en dan is het afgelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten