Ik heb gezegd dat hij/zij mag blijven tot dat-tie weer vliegen kan, maar hij gaat niet in een kooitje. Want als we zover zijn, dan weet ik het wel. Dan komen we er nooit meer van af. Daarbij, ik vind het gewoon zielig als je vogeltjes in een kooitje stopt die gewoon lekker hier rond te horen vliegen. Zoals parkietjes, bijvoorbeeld. Het leven is hier één grote volière. Daar hoef je geen tralies meer omheen te zetten.
 |
| eigenlijk is Theo best een goeie ziekenverzorger, een lekker handdoekje eronder, bakje water, kruimeltjes brood... |
Nog een leuke foto die past onder het kopje "zielig". Gister had Ard een cursus EHBO. Vorige week ook al, maar gister was het onderwerp reanimeren aan de orde. Ziet er best luguber uit, vond ik zelf. Goed om te weten dat het een oefening was.
Het Advent Ziekenhuis heeft vandaag bij het Antilliaans Dagblad prominent de voorpagina gehaald. Een goed stuk, trouwens! Dat wij (daar moest Theo erg om lachen, dat ik dat zo benoemde) het als ziekenhuis wel goed doen. De Taamskliniek heeft er een puinhoop van gemaakt, financieel gezien, maar het Advent doet het goed, met dezelfde tarieven.
Waar onze directie vooral over gestruikeld is, en terecht, is dat de minister van Volksgezondheid beweerd had dat het Advent Ziekenhuis ook aan de afgrond staat en dat alles onder de paraplu van het Sehos komt. Ha, dat zou hij graag willen! Maar voorlopig gaat dat niet door. Dat heeft de directie heel duidelijk gezegd, gister. En dus werden we ook elk half uur in de nieuwsberichten genoemd. Gratis reclame, zullen we maar denken.
http://www.antilliaansdagblad.com/index.php/curacao/9452-advent-bijt-van-zich-af
Geen opmerkingen:
Een reactie posten