Grens getrokken

Toch maar even een blog, op zondagmiddag, voordat men ongerust wordt...

Vrijdag had Theo de laatste echte testen. Hij deed het prima, ondanks dat hij te laat kwam doordat de auto niet startte. Oeps...
Van de 60 vragen/opdrachten had hij er 59 goed. Hij puzzelt nu nog hoe hij die ene dan moest doen. En 's middags had hij de taaltoets. Na 2 minuten zei de docente dat hij het wel goed gedaan had, spreekvaardigheid. Wat ons niet verbaasd. Hij praat je moeiteloos onder de tafel. Daarna had hij nog wel schrijfvaardigheid en luistervaardigheid, maar ook dat zal wel oké zijn geweest. Als je met een 7 slaagt voor je Havo-Nederlands, dan moet dat wel goed zitten.
Nu is het afwachten op de volgende ronde, het motivatiegesprek. Nog liefhebbers die hiervoor met hem willen oefenen? Want hiervoor heeft hij dan wel de bibbers...
Daarna volgt het antecedenten-onderzoek en de medische keuring.

Aangezien ik op vrijdagavond altijd (bijna altijd) de presentatie maak voor zondag, blijft er meestal niet zo veel tijd over om te bloggen. We drinken dan nog even wat lekkers met Theo en Arjan, als Ellen en Thijs naar bed zijn.

En gister, zaterdag, was Clean Up Curaçao-day. Met meer dan 2500 vrijwilligers is er een grote schoonmaakactie gehouden. De kinderen konden meedoen via school. Ard was gevraagd om met een kayak bij de Mangroves schoon te maken. Thijs mocht met hem mee, die vond het geweldig. Ze hebben met elkaar een hele berg vuil opgehaald.
Van Dolfijn.fm hebben ze vlak bij Blue Bay, de weg langs de waterzuivering, Klein Hofje, schoongemaakt. Dat is een smalle weg, waar je heel makkelijk een Pick-Up vol rotzooi kunt dumpen zonder dat er een haan naar kraait. Een vreselijke puinhoop was het. Nu ziet het er weer netjes uit, al zag ik zelfs vanmorgen al weer een blikje liggen en een bierflesje. Je zou er eigenlijk camera's moeten hebben. En de straffen moeten veel hoger voor het afval dumpen in de mondi.

Ard en Thijs

Arjan helpt Thijs

heel veel rotzooi

Gister was het feest van 10 jaar Blue Bay Beach. Het park bestaat al veel langer, maar de beach was dus 10 jaar. Leuk feestje. Wij hebben lekker uitgerust bij de baai en Ellen heeft haar kans waargenomen: ze mocht mee op een duik. Ze vond het geweldig. Wat we ook al wel verwachtten. Ook de instructeur zei dat ze het prima deed. Nu maar heel hard sparen!
Ook het gebruik van de kano's bij de baai waren gratis, gister. Dus daar heeft ze eveneens een hoop pret mee gehad.

Toen we weer thuis waren hebben we de kids rustig gehouden met friet met sla, daarna in elk geval Thijs en Ellen lekker vroeg in bed gestopt. Die waren toch moe genoeg na de lange dag. Theo en Arjan vermaakten zich wel op de laptop. Hadden wij de tijd om relaxed te kaasfonduen. En te praten. Tja, en daarna was het dus te laat om nog te bloggen.

Om daarmee op de titel van deze blog te komen. Soms is het jammer om nog achter de laptop te gaan zitten, als je net een goed gesprek hebt gehad. En dus heb ik voor mezelf een grens getrokken. Ik moet geen blog schrijven, ik doe het omdat ik het leuk vindt, maar dat lukt niet alle dagen. Dus zal er vaker een dagje (avond voor mij...) zijn zonder verslag van de dag.