Gelukkig waren Herman en Anja toen net bij ons. Anja kon mij vertellen hoe ik het ongeveer klaar moest maken. De rest heb ik uit een kookboek gehaald: het Haagse Kookboek. Ideaal, daar staan alle groentes in die je maar kunt bedenken. Dus ook bietjes.
Natuurlijk kookte mijn moeder vroeger wel eens bietjes. In de snelkookpan. Tot op een dag de dop eraf knalde. Toen was de keuken rood.
Dus ik koop altijd een pot bieten. Arjan houdt er erg van. Uit een pot is heel handig, maar ik had werkelijk geen idee hoe ik die bietjes te lijf moest gaan. Nu wel! Haha, je bent nooit te oud om te leren, dat blijkt maar weer.
eerst koken |
en daarna het velletje eraf halen en schaven |
Nu staan ze in de koelkast te wachten tot maandag, want voor vandaag had ik al sla, en die blijft minder lang goed dan die bieten, schat ik in.
Verder zat er ook een dikke wortel bij. Om Theo een plezier te doen heb ik die wortel schoon gemaakt, er een ui bij gesneden en dat in zijn koelkast gezet. Met een zakje puree erbij heeft hij een lekkere hutspot. Heeft-ie al drie jaar zin in...
Als toetje heb ik nog een cake gebakken, want de pakken waren erg in de aanbieding, jammer om ze te laten staan. Dus, wie komt er morgen bij ons op de koffie??
Gister hebben we erg gelachen met onze gynaecoloog. Hij heeft zijn kantoor bij ons in het gebouw. Het is een klein, aardig, spaans-sprekend, oud doktertje. Komt hij met zijn i-phone bij ons op het lab en zegt (vrij vertaald uit het spaans, door mij) : Ik heb hier een afbeelding van Chikungunya.
Iedereen kwam erbij staan, heel benieuwd hoe dat er uit zou zien op een plaatje. Hij scrollen door zijn afbeeldingen. En ineens had-tie hem:
Chickengunya |
Wij schoten allemaal in de lach, hij had ons lekker beetgenomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten