Nog één dagje doorzetten voor Ellen, dan heeft de de eindtoetsen gehad. Ze is er zelf erg positief over, dat is mooi. Pas 12 juni is de uitslag er, dat wordt nog lang wachten.
Thijs haalt achter elkaar goede cijfers. Ook al vindt hij oefenen niet leuk, hij is wel gemotiveerd. Met de cijfers die hij op zijn laatste rapport had, zou hij volgens de net-afgesproken regels, niet overgaan. Nu lijkt me dat geen optie, maar Thijs voelde de dreiging wel. Zitten-blijven is hier een heel normaal fenomeen. Dat kom je zo in Nederland niet meer tegen. Maar voor Thijs zal het wel meevallen. Samen gaan we de woordjes Papiaments te lijf. Oefenen we geschiedenis (zo weet ik al van alles van Bonaire, de zoutplantages en hoe de Indianen hier leefden...), maken we werkstukken en spreekbeurten. Het komt wel goed.
's Avonds lees ik hem voor uit Wambo. Al een heel oud boek, van voor mijn jeugd, dacht ik. Later opnieuw uitgegeven. Thijs vindt het heel mooi. Het inspireert hem om speren en pijl-en-boog te maken. Gister was hij samen met Kiet bezig. Lange takken zoeken, met een mes en een zaag aan de gang. Ik hou soms mijn hart vast, maar ja, als ze nooit mogen experimenteren, dan leren ze ook nooit. Op die manier heeft Arjan eens flink in zijn vinger gehakt, maar hij weet nu wel goed hoe het niet moet. En ook hoe het wel moet, want hij leerde Thijs vanmiddag om altijd van je af te snijden. In elk geval zitten al zijn vingers er nog aan. En heb ik geen bloed gezien. Eind van het liedje was wel dat er 3 zagen en een mesje midden in het pad lagen en een hoop schaafsel. Maar ook dat is nu opgeruimd.
Vanmorgen had ik weer zo'n ochtend vol regeldingen. Naar Aqualectra (stroom en water) om de rekening te betalen. Normaal gesproken kan dat wel via internet, maar nu even niet. Gelijk geregeld dat de automatische betaling stopgezet wordt, dat ging vaker fout dan goed. Lag niet zozeer aan hun... maar toch. Anderhalf uur wachten verder... Ik had een boek mee, door de ervaring wijs geworden.
Daarna boodschappen bij de Centrum. Gauw naar huis, spekjes en andijvie in de koelkast. Kopje koffie drinken en ondertussen snel 2 wassen opvouwen. Daarna naar Curoil om een nieuwe gasfles te bestellen. Ik twijfelde of het nog zou lukken voordat Ellen vrij was, maar het viel reuze mee. Ik had zelfs nog tijd om daar te tanken. Voor 45 gulden (ongeveer 23 euro) de tank weer vol. Bedacht ik me dat er toch in mijn auto een knopje moet zitten om de kilometerstand op 0 te kunnen zetten. Helder! Niet dat je daar echt blij van wordt, want die auto rijdt echt niet zuinig. Maar ik wil het toch wel weten. Ooit, als we de jackpot gewonnen hebben gaan we een zuiniger auto kopen. Een Kia-tje of Hyundai ofzo. Tot die tijd is het leuk als de benzine goedkoop is.
Theo is bezig met afscheid nemen. Af en toe spreekt hij af met vrienden, en vooral met vriendinnen. Morgen over 4 weken is het zover. De tijd vliegt voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten