Heuglijke dag...

Gister was het 1 mei: dag van de Arbeid. Dan ligt het hele eiland plat, niemand werkt... Ik snap de logica niet, maar dat terzijde. Verder hebben we wel genoten van onze vrije dag.
We zijn naar Westpunt gegaan om daar met schildpadden te snorkelen. Het is altijd weer spannend of het lukt, maar tot nog toe wel. Zo ook gisteren. Na bijna 4 jaar wilde ik dan ook eindelijk die schildpadden wel eens van dichtbij zien en niet alleen maar van een foto. Zo werd het dan een heuglijke dag: mams aan het snorkelen. Nog niet eerder vertoond. Maar het is echt heel erg leuk om die schildpadden zo van dichtbij te zien, en met ze te zwemmen. Zo lang je een beetje achter ze blijft zijn ze ook niet bang. Verder is het daar ook wel leuk snorkelen omdat het vrij ondiep is. Ik heb natuurlijk nog niet alle handigheidjes onder de knie, zoals snorkelend duiken enzo. Je moet ook niet alles tegelijk willen. Dit was al mooi.
Ard had zijn tank en duikuitrusting meegenomen. Konden Job en Rosemarijn, en Thijs, om de beurt op buddy-breathing mee naar beneden.

even ademhalen

net zo'n koppie boven water...

Thijs helemaal gelukkig dat hij mee mag onder water

stoer, met papa duiken!

en met Rosemarijn, maar dan anders...

Na een boterhammetje zijn we verder gereden, richting Santa Cruz. Thijs en Ellen bij Job en Rosemarijn in de auto. Theo en Arjan thuis. Wat een rust in de auto.
Bij Santa Cruz hebben we de auto's geparkeerd en zijn we naar Santu Pretu gelopen. Daar ligt een wrak wat Job en Rosemarijn nog niet hadden gezien. Onder water, uiteraard.
Santu Pretu, zwart zand, is geen grapje. In de zon wordt het loeiheet. Heerlijk om dan te zwemmen en, wederom, te snorkelen. Ik vind de gekleurde vissen het mooist om te zien. Al dat koraal, tja, beetje saai-bruin. Sorry, mensen. Ik ga voor de vissen, denk ik.

dit heeft Ellen bij elkaar gezocht op het strand van Santu Pretu. Knap hoor, want er ligt heel veel grof koraal en zand, dat ze dit priegelspul daar tussen heeft gevonden!

En zo heb ik vanmiddag met Ard rond Blue Bay gesnorkeld. Eenmaal de smaak te pakken...
Eigenlijk gaat het ook heel makkelijk. Dat valt me mee van mezelf. Nou, dat zorgt ervoor dat er wat nieuws te ontdekken valt bij elk strandje en baaitje dat ik al ken.
Margriet, als je weer op Curaçao bent gaan we naar Westpunt, dit moet je meemaken!