Vandaag kregen we van onze klinisch chemicus een ontbijt. En dat is dan niet een stapeltje boterhammen, nee, dat is op zijn Curaçaos (alhoewel ik betwijfel of mijn collega's elke dag zo ontbijten....) Jammer genoeg had ik vanmorgen niet mijn fototoestel mee, want het was echt heel leuk. We begonnen met een stukje over hoe belangrijk genoeg slaap is, daarna een stukje over de zon en vitamine D. Gevolgd door een kort gebed.
Iedereen mocht het één en ander aan gebedspunten op een briefje schrijven. Daarna moest ik bidden voor het eten en bidden voor alles wat er opgeschreven stond. Ik schrok me naar. Want het was in de eerste plaats een nogal heterogeen gezelschap, met een Spaanstalige internist, een Engelstalige directeur, een Arubaans-Nederlandse klinisch chemicus en mijn Papiamentstalige collega's.
Hoe moet ik dat doen, vroeg ik snel aan Josefa, de motor achter dit soort activiteiten. Nou, zei ze, je hoeft alleen maar te bidden voor het kistje waar de briefjes in zitten, God weet wel wat er op staat.
Fieuw, natuurlijk, zo kan het ook. Wat een vondst.
Vervolgens hebben we heerlijk gegeten: een wrap met kaas, sla en oranje paprika, een bakje fruitsalade watermeloen/kiwi (een heerlijke combinatie!), een muffin, een gekookt ei, rozijntjes, een bakje yoghurt. En voor wie wilde: een bakje brintapap. Waar iedereen met veel genoegen op aanviel. Behalve ik... brr, het ergste wat ik kan bedenken voor ontbijt!
Al met al een leuk begin van de dag. Met een complimentje van de directeur dat wij wel de meest creatieve afdeling zijn en dat ze heel blij was om bij ons uitgenodigd te zijn voor dit gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten