Het was wel een leuke ochtend, zei Ellen. Ze was erg enthousiast. Heerlijk heel de ochtend buiten spelen, wat wil je nog meer?
Toen snel bezig met het appartement, dat moest weer netjes zijn voor Herman en Anja. Want eindelijk was de langverwachte dag aangebroken dat zij naar Curaçao zouden komen. Met de bedoeling om hier te blijven.
Voordat ik het wist was het ook al weer 11 uur en moest ik al weer op weg om Ellen op te halen. Dit is echt zo'n dag dat je dat niet wilt. Gelukkig was Ellen dus zo enthousiast, dan weet je wel weer waarom je het doet. We waren ruim op tijd bij Thijs zijn school. Zodoende waren we wel om kwart voor 1 al weer thuis.
De laatste hand gelegd aan het appartement. Een hele berg wasgoed opgevouwen! En gedouched. Heerlijk, het water was lauw...
Op Hato aangekomen was de KLM er al! En na een half uurtjes waren ze ook al door de douane. We hebben wel eens langer staan wachten. Er was een heel welkomstcomité, want ook Anja haar broer was er met zijn gezin en de ouders van Anja.
We zijn al snel naar huis gereden. Konden ze eindelijk met eigen ogen zien hoe wij hier wonen. Anderhalf jaar geleden, toen ze ook bij ons gelogeerd hebben, stonden de fundamenten er en een klein deel van de muren.
Het is zo heerlijk om weer bij te kletsen. Gelukkig hebben we daar nog heel lang de tijd voor (bij leven en welzijn...).
Na het eten en de koffie hebben ze het nog tot 10 uur vol kunnen houden. Nu ligt bijna iedereen plat. Kunnen wij nog even een spelletje Kolonisten doen...
Morgen is het weer vroeg dag, Ellen heeft voor de laatste keer Vijfkamp. Een wandelmars. Om kwart voor 8 op school zijn... En dat op zaterdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten