goede buur en verre vriend...

Al een paar weken probeer ik aan Ritalin te komen, hier. Ze hadden het steeds niet in de Botika. Nog een keer, gevraagd, nog een keer. Toen naar een andere Botika. Ook niks. Uiteindelijk maar eens aan Ben Bolhuis gevraagd. Die heeft er meer verstand van...
Voor Nederlandse begrippen is het niet uit te leggen. In elk geval is er geen tabletje meer op het eiland. En kan het nog wel een paar maanden duren voordat het er weer is. Zonder Concerta zitten is erger, maar dit is ook niet leuk. Aangezien onze dagen al vroeg beginnen, krijgen de kinderen hun medicijnen ook al vroeg. Waardoor het ook eerder op de dag is uitgewerkt. En we die extra hulpmiddelen nog wel nodig hebben om een beetje leuk de rest van de dag door te komen. Goede raad was duur.
Maar, zei Ben, kun je niet in Nederland aan de oude huisarts een recept vragen? Ehhh, nee, die is laatst overleden. Oeps.
Een andere optie was dan om een recept van hier mee te nemen en in onze 'oude' apotheek langs te gaan. Daarom heb ik vandaag maar eens een visje uitgeworpen. Waarschijnlijk gaat het wel lukken.
Zo zie je maar: een goede buur is fijn. En een verre vriend ook zeker!!
Overigens heeft onze goede buur al een paar hekjes gebeitst en gelakt. Dat ziet er mooi uit!

Ard is vanmiddag met de kids nog naar Banda Abao geweest, gemeenteleden hebben een huisje op Westpunt en we waren uitgenodigd om daar langs te komen dit weekend. Ellen en Thijs hebben er heerlijk zitten spelen met een stel andere kinderen en Ard is met Theo en Arjan nog naar een paar springrotsen (13 meter) geweest om even een adrenalinestootje te scoren.

De lekke banden lijken wel een virus hier. Daar helpt de Botika niet voor... Maar de bandenman wel. In 2 dagen stond mijn 'nieuwe' band al leeg. Dat leek mij een beetje erg snel. Ard heeft hem vandaag weggebracht en ik heb hem zelf weer opgehaald. Bleek er een grote spijker in te zitten. Tja, niks aan te doen, kan gebeuren. Ze hebben hem geplakt en er weer netjes opgezet. En dat voor 3 gulden. Had ik net alle guldens uit mijn portemonnee gehaald (voor de kerk). Van 25 had hij niet terug. Heb ik hem al mijn kleingeld gegeven, iets van 2,51. Was ook goed. Daar zullen ze niet rijk van worden. Al ben ik wel een trouwe klant...
Kwam ik thuis, waren Herman en Anja ook net thuis: met lekke band! Herman had de reserveband erom gezet. Warm werkje, zei hij. Toen zijn ze nog maar even naar diezelfde bandenman gegaan.

Ard, Theo, Herman en Anja zijn nog naar een concert hier op Blue Bay. Van Junior Tecla, hier erg bekend.

Inmiddels heb ik alle was weggewerkt, gestreken, cake gebakken, nog een spelletje gedaan met Ellen en de kids naar bed gebonjourd. O ja, en de power point voor morgen nog afgemaakt. Zo leuk, op het laatste moment... In elk geval is alles nu klaar.

wie zin heeft komt maar een stukje proeven, morgen...