en ja, de laatste avond...

Met mijn ouders. Die vier weken zijn omgevlogen! Niet te geloven, zo snel als dat dan gaat. Het was in elk geval heel erg leuk om ze alles te laten zien wat ons leven hier inhoudt: de baai, de boodschappen, de kerk, vrienden en vriendinnen in alle leeftijden, scholen, geschiedenis. Een ratjetoe aan belevenissen en herinneringen.

Vanavond zijn we naar de baai gegaan om gezellig met z'n vieren iets lekkers te drinken. Heerlijk met je voeten in het zand. Ik denk dat we nu voorlopig weer op de hoogte zijn van elkaars leven, reilen en zeilen. Toch echt anders dan met skype en mail.

Theo en Arjan zijn tot nog toe tevreden over hun toetsen. Niet dat ze al cijfers terug hebben, maar het voelt goed.
Theo is de hele middag bezig geweest met zijn scheikunde. Toen was hij wel toe aan een uurtje krachttraining. Even afreageren.

Thijs was erg boos op mij, vanmiddag. Gisteren had Ellen van een nieuwe buurjongen een Nerf-geweer gekregen. Hij deed er niks meer mee, Thijs mocht hem wel hebben. Ik dacht slim te zijn, ding snel in de kast gestopt: leuk verjaardagscadeautje. Hoefden we alleen nog een set pijltjes te kopen.
Komt Thijs vanmiddag die jongen op het pleintje tegen. Gevolg: Thijs stormt het huis binnen: Waar is dat geweer dat ik gekregen heb????
Oeps! Ik zal het even pakken. Jammer... Plannetje mislukt.

Thijs zijn spreekbeurt ging goed, zei hij. Juf had gezegd: een voldoende
Vroeg Thijs: wat is een voldoende?
Ellen: dat is een zeven of meer.
Eh, Ellen, een zes is ook voldoende. Theo en Arjan zouden zeggen: vanaf een 5,5.
Juf wist ook nog veel van de Titanic te vertellen, dus Thijs was wel tevreden over het geheel. De volgende keer wil hij zijn spreekbeurt doen over de vlakte van Hato. Een mooi klusje voor Ard, dan.