San Juan en het Spaanse Water

Aangezien opa en oma echt nog wel landhuis San Juan moesten zien, zijn we daar vanmorgen naar toe gegaan.
Ellen was niet ziek geworden. Waarschijnlijk een geval van oververmoeidheid. Ze heeft 13 uur geslapen... Nog niet fit, maar ze kon wel thuisblijven met Theo en Arjan. Thijs ging met ons mee. En Rianne en Maarten gingen ook mee.

Bij het landhuis zaten 2 broers op hun stoeltjes. Het was prima dat we binnen keken. We mochten 'overal kijken maar nergens aankomen'. Oké, nergens kijken en overal aankomen, zei er één...
Ik was ook nog nooit binnen geweest in dit landhuis. Wel een bijzonder idee om daar binnen te lopen waar 300 jaar geleden ook mensen liepen.

Toen we later weer buiten waren vertelden die broers ook dat de vrede van San Juan (overgave van de Spanjaarden aan Peter Stuyvesant) daar buiten getekend is, vroeger, bij de verovering van Curaçao door de Nederlanden.

Het is toch iets anders, zo'n eiland vol geschiedenis,
in vergelijking met het wonen in het jongste dorp
van Nederland (Zeewolde!).
Al is ook dat bijzonder.

De Pick-up startte weer eens niet. Nu echt niet. Dan sta je daar met je goeie gedrag. Ff duwen met z'n allen en daar ging die weer. Intussen was de oorzaak gevonden: een niet meer klemmende accu-pool. En inmiddels is het euvel verholpen.
We hebben nog even gekeken bij de kleine strandjes. Daar kom je dus ook echt niet met een gewone auto. Hobbel de bobbel, wat een gaten en sleuven van de regen. Tijd om de boel weer eens glad te trekken, de regentijd is tenslotte wel voorbij.

Bij de weg hebben we 3 kokosnoten gekocht. Ze werden vakkundig door een bruine broeder van hun kapje ontdaan, gaatje boren en een rietje erin. Voor de liefhebbers.

Vanmiddag, na een snelle boterham, zijn Ard, Theo, Arjan, Maarten en Rianne naar het Spaanse Water gegaan: wakeboarden. De vorige keer ging het met Rianne dan wel niet zo goed, ze vond het toch té leuk om het niet aan haar broer te laten zien. Ard wilde toch ook héél graag een keer. Arjan leek het ook geweldig. En Theo offerde zich nog wel een keer op... jaja!

Ze hebben met elkaar een gezellige middag gehad. Met verrassende effecten. Terwijl Rianne de vorige keer ongeveer niet uit het water kwam (om op het board te staan) kreeg ze het nu prima voor elkaar. Ook Theo deed het nog beter dan de vorige keer: hij waagde nu een sprongetje. Arjan deed het heel erg goed voor een eerste keer, zelfs met één hand los! En ook Ard kon goed overeind blijven tot zijn eigen verbazing. Hij was natuurlijk erg gemotiveerd: je wilt niet afgaan voor je twee zoons... En dat op zijn leeftijd. Haha.
Maarten had het iets moeilijker, net als Gerben, die ook mee was (een kerkgenoot van ons). Leeftijd zegt dus niet alles, was de conclusie.

Onder het genot van de wraps met sla en kipfilet werden de verhalen verteld. Reuze gezellig met z'n tienen om de tafel.