Ard ging dus met de eigendomspapieren naar Curgas, gister. Tot zijn stomme verbazing zegt de vriendelijke mevrouw achter de balie: Maar meneer, die papieren hebben we niet nodig. U kunt gewoon betalen: 750 gulden, voor de nieuwe aansluiting (waar ze werkelijk niks aan hebben hoeven doen!) en de druktest.
Ard sprong bijna uit zijn vel, het ging maar net goed.
Of tie dan maar even 750 gulden wilde betalen. En de pin deed het niet, maar de ATM is hier vlakbij.
Grapje.... Wij kunnen maar 500 gulden per dag opnemen, dankzij de bank.
Zegt de mevrouw: Doet u dan eerst maar 250 gulden.
O ja, en de druktest komen ze woensdag doen. O ja????? Zitten we dan wel in het systeem????
Blijkbaar.
Maar het verhaal gaat nog verder. Ard ging dus even geld pinnen, 250 gulden, zoals ze zei.
Komt hij terug bij de balie, schrijft ze een bon: 265 gulden. Want er kwam nog OB bij. Tadaaa.
Ik zal het netjes zeggen, maar Ard was niet blij. Hij was zelfs zo boos, dat ze van schrik een nieuwe bon gemaakt heeft, van 250 gulden... Ik heb zo'n vermoeden dat ze daar nu echt niet meer vergeten wie de familie Vreugdenhil is, van Blue Bay BL34b.
Ook op kantoor was het al een drama geweest, aangezien de mail eruit lag. Tja, daar wordt niemand blij van. Ook al niet.
En tenslotte hebben we dan 's middags Janwillem uitgezwaaid. Anderhalf jaar hebben we veel met elkaar opgetrokken, kan ik wel zeggen. Als ik onverwacht een auto door het grind hoorde, was het meestal Janwillem die even wat kwam drinken. Tja, dat is nu voorbij. Maar het was wel een gezellig afscheid op Hato. Met de Veeris-mensen erbij hebben we nog wat gedronken. Thijs was mee, Ard had hem uit school gehaald, dus hij moest wel. "En u weet toch wel waarom ik nooit mee wil naar Hato om mensen weg te brengen?" Arm kind. Hij heeft zich weer groot gehouden.
Omdat Ard uit eten moest met een paar mensen van zijn werk, had ik bedacht dat wij maar bij de baai gingen eten. Dat is wel zo relaxed, anders vliegen ze mekaar toch maar in de haren.
Maar daarna ging Thijs helemaal door het lint. Hij was boos om alles, maar vooral omdat hij geen film meer mocht kijken. Ik was toen ook niet zo vriendelijk meer en hield voet bij stuk. Waarop Thijs zijn badhanddoek pakte, zijn ondergoed, korte broeken en zijn shirts erop smeet en aankondigde dat hij vertrok. Doei, hij wilde hier niet langer zijn. Zo'n rotmoeder, zo'n rothuis.
Gelukkig was het vanmorgen weer allemaal goed. Ellen hoefde niet naar de Zeeverkenners met die hoest, die keel, en alles wat verstopt zit.
Ard ging met Theo en Arjan naar de kerk, daar werd grote schoonmaak gehouden. Alhoewel Theo en Arjan ook zo verkouden zijn als wat, hebben ze zich goed geweerd.
 |
| en nog meer kleine helpertjes... |
Thijs en Ellen gingen aan het eind van de ochtend samen naar de baai. Het zonnetje scheen lekker, ze hadden samen in alle vrede en eensgezindheid Thijs zijn kamer opgeruimd.
Zodoende kon ik mooi hier in huis aan de gang, daar was van de week helemaal niets van gekomen. Tussen de middag, Ard en de jongens waren nog niet thuis, heb ik een broodje met makreel gegeten. Jammie! Ik had al zo'n vermoeden dat er bij de kerk al gegeten was (en dat klopte).
Ard heeft vanmiddag nog een vloertje gemaakt voor de gasflessen. Ook weer voor mekaar. Nu nog het laatste lekje in de gasleiding verhelpen. Jammer, pap, dat u er nu niet bent... Nu draaien we steeds de gaskraan binnen dicht. Die had Ard donderdagavond er nog op gezet. Maar ja, even snel...
Theo heeft vanmiddag met zijn wattige hoofd nog de presentatie voor morgen in elkaar gezet. Die heb ik net gecontroleerd. Het klopte wel aardig. Hier en daar een puntje erbij. Nog wat dia's van Ard ertussen (die leest nl. morgen een preek). De tas met koffiespullen staat klaar.
Hèhè, klaar voor de zondag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten