Vanmorgen had ik een rustige ochtend op Muizenberg. Weinig patiënten, dus had ik lekker tijd om uit mijn dikke boek over de Antillen te lezen. Heel boeiend.
Gelukkig was de bode er snel, zodat alles op het Lab ook mooi vroeg klaar was en ik naar Sherila kon voor mijn evaluatie. Altijd spannend. Maar het was een goed gesprek. Ze is heel tevreden hoe het gaat. Het enige punt van aandacht is dus de taal. We hebben als doel gesteld dat ik volgend jaar alle gesprekken in het Papiamentu kan, en hopelijk Spaans kan verstaan. Dat is nog een hele kunst. Misschien moet ik samen met Arjan gaan oefenen.
O ja, en ze vonden dat ik niet zo veel praatte... tja, da's de aard van het beestje.
Vandaag was het natuurlijk ook een feestdag: Herman en Anja waren 12 en een half jaar getrouwd. Reden genoeg om een feestje te vieren. Dus zijn we met elkaar naar de baai geweest, hebben daar friet en andere lekkere dingen gegeten. Heel gezellig.
Theo was helemaal blij dat zijn werkweek er op zit. Hij verft en klust met veel plezier, maar het weekend voelt dan ook echt als weekend. Wat ik me wel voor kan stellen.
Arjan vindt het allemaal een stuk minder leuk: die klust in het huishouden. En hij mist Theo echt, overdag. Om 3 uur zit hij steeds op de klok te kijken: komt Theo nog niet thuis.
Nu heb ik zelfs de presentatie voor zondag al af. Dat is mooi, want morgen zijn er weer genoeg andere dingen te doen. Kan ik hem vast doorsturen, want zondag gaan wij naar de Fortkerk. Wouter neemt dan afscheid, helaas, helaas. Collega van Ard, vriend, gemeentelid. In elk geval willen wij daar dan graag naar de kerk. Gelukkig was er een aardige zuster in de gemeente die wel wil beamen. Dus stuur ik het hele pakket zometeen door. Hoef ik er ook niet meer over na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten