vrijdag 2 mei 2014

ALARM

Vandaag een gezellige familiedag gehad. Heel fijn dat ik op het nippertje nog mama's verjaardag mee kon vieren. Mijn zussen en hun gezinnen nog een keer ontmoeten kon! En zelfs nog een aantal ooms en tantes. Ik heb geprobeerd om ze enthousiast te krijgen, bijvoorbeeld door foto's van lionfishes en speren...

Het afscheid was blijkbaar te warm, spontaan begon het rookalarm te loeien. Pff, ik heb nog een tuut in mijn oren. Het duurde even voordat we het alarm weer stil kregen. Daarna gingen we op zoek naar de handleiding. Voordat we die genoeg bestudeerd hadden begon die weer te loeien. Nu kregen we hem al sneller uit. Toen op zoek naar een telefoonnummer. Eerst van de apparaten, nul op het rekest, alleen voor bedrijven. Toen van de woningbouwvereniging, doorverbonden met een mevrouw die zei dat we de woningbouwvereniging moesten bellen. Ja, dat dachten wij ook. Maar wat als die niet opnemen en je wordt doorverbonden? Hoe moeilijk kan het zijn...
Ondertussen was het alarm al weer 2 keer gegaan. Ik op internet zoeken wat je zelf kunt doen. Schoonmaken, check. Alarmlampje blijft branden. Ding moet van de muur kunnen. Kostte wel even moeite, maar toen ging het. Stekkertje? Nee. Zwart draadje losmaken, dan. Nog steeds het rode ledje dat veel te snel blijft knipperen. Dan maar alle 3 de draadjes uit de kroonsteentjes.
Hehe, eindelijk rust. Naar de wc, tandenpoetsen, gauw naar bed.
Begon er weer wat te loeien, klonk wel iets gedempter. Zit er nu nog een alarm op papa's kamer aan de voorkant?? Wij zijn met z'n drieën minstens 5 minuten op zoek geweest op die kamer voor we er achter kwamen dat het nog steeds uit diezelfde doos kwam die nu op z'n kop, compleet ontmanteld, op een tafeltje lag onder het schuine raam.
Ja, hoe moeilijk kan het zijn!
Hoe dan ook moest de noodbatterij eruit. Ook dat ging niet vanzelf, maar in elk geval wel binnen het kwartier.
Nu kan hij in elk geval niet meer af gaan.
Wel zitten er nog twee rookmelders, in de gang en in de kamer. Papa slaapt met het bakje schroevendraaiers naast zijn bed... je kunt nooit weten.

De koffer staat gepakt. 21 kilo. Handbagage 10 kilo. De rest van de kilo's gaat met Kirstens ouders mee.

Geen opmerkingen: