Kirsten is dus goed geslaagd. En ik heb me goed ingehouden...
In de stad, bij de oude Wilhelminabrug, staan allemaal kleine kraampjes met souvenirtjes. Daar keken we naar een zonnebril, het enige wat ik dus vandaag gekocht heb. Er zijn net 2 van mij ter ziele gegaan en hier kun je niet zonder. Ik had er nog 1 en zelfs dat is eigenlijk te weinig. Dus ja, dat was de enige concessie die ik mezelf deed. Maar bij één van die kraampjes zat dus een Nederlandse man met onder andere zonnebrillen. En sieraden. We hebben een leuk gesprek gehad met die man. Hij zit er elke dag, meestal met zijn vrouw. Die had vandaag dan vrij en hij zat er alleen. 7 jaar woont hij op Curaçao, eerst werkte zijn vrouw bij een souvenirwinkel, maar dat liep helemaal niet goed. Veel ergernis. Ach, zei hij, je wilt toch het liefst eigen baas zijn (nou ja, dat vindt niet iedereen...) dus toen zijn ze samen hier aan begonnen. Hij was er heel gelukkig mee. Nooit meer stress, zei hij. We hebben het niet heel breed, maar dat gaf niet. Genoeg om van te leven en af en toe iets extra's, wat wil je nog meer? En altijd mooi weer!
we hadden toch bergen in ons uitzicht? |
de rooi loopt langzaam vol... |
Dat werd dan gelijk weer afgestraft, vanmiddag. Want we hebben een enorme hoosbui gehad. Niet op het hele eiland, maar toch wel in de stad en ook op Blue Bay. Daar waren we overigens wel blij mee, want het was al zeker 3 maanden geleden dat we hier regen gehad hebben.
Ellen was net met Herman naar de baai gegaan, wij zouden ook nog, maar dat hebben we toch niet meer gedaan. Het ging iets te hard.
bananenboom in de regen |
palmpjes kunnen goed tegen de droogte, maar zien er nu wel weer fris uit! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten