Meegevallen

Vanmorgen begon het gewone leven dus weer. Alhoewel, gewoon... Theo bleef thuis, om zich voor te bereiden op de examens. Die voor hem vrijdag beginnen, met Papiaments.
Ik heb Ellen afgezet bij haar school. Ze had er zin in om weer te beginnen.
En ik ook. Tot mijn verrassing had ik er 2 nieuwe collega's bij gekregen. Toch een analist! Wat heel fijn is voor ons allemaal. En ook een secretaresse.
Voor vandaag scheelde het nog niet zo veel. Het was druk en rommelig. Zo kon ik ook pas tegen 1 uur weg. Ellen moest dus lang wachten. Gelukkig doet zij daar niet moeilijk over.
Thijs was bij Kiet, die was onder de pannen. Hadden weer gezellig samen gespeeld, vertelde hij na judo.

De kids zijn erg blij dat ik de Wii mee heb genomen vanuit Nederland. Er wordt veel op gespeeld. Na 3 jaar is net natuurlijk ook extra leuk. Ook proberen ze nu weer andere dingen uit. Alleen is het soms moeilijk om op je beurt te wachten.
Vanmiddag hebben Arjan en Ellen een hele tijd samen gespeeld.

Gister zijn we heerlijk naar de baai geweest, nadat we natuurlijk 's morgens naar de kerk waren geweest. Na 2 weken is het dan ook weer leuk om hier de mensen te ontmoeten!
En bij de baai kon ik nog een poosje lekker uitrusten en bijslapen. Dat was wel nodig na de lange reis en de korte nachtrust... Mijn voeten waren weer aangenaam warm. De douche was weer koud, al viel het nog mee, het kan een stuk kouder.
Wat me opviel toen we uit het vliegtuig waren gestapt, was de geur. Op dat moment was dat herkenning, ik ben weer thuis. Binnen een dag is dat ook weer over en ruik ik het niet meer. Ook in Nederland merkte ik dat geuren toch je herinnering kleuren. De geur van de lente, bomen en struiken, pas-gemaaid gras.
En hier die geur van de tropen, beetje Isla-lucht erdoorheen. Het hoort bij ons leven hier.

Het is me erg meegevallen, vandaag. Alles rolde. Het rolde zelfs te goed, want Theo en Arjan konden mee rijden uit judo, alleen wist ik dat niet, zodat ik voor niks naar Janwè ben gereden...
Ard is naar de kerkenraad. En ik ga lekker op tijd naar bed, want mijn biologische klok werkt nog niet helemaal goed, geloof ik. Die gaan we dan de komende dagen maar een handje helpen. Zal vast niet lang duren.