Voordat we uit Nederland vertrokken kreeg hij van opa Koops een soldeerbout. Daar was hij wel blij mee, maar toen kon hij daar nog niet alleen mee uit de voeten. Nu wel. Zo heeft hij dan vandaag een lampje gemaakt dat echt kan branden. Door de boel aan elkaar te solderen. Kijk, mijn technisch inzicht is niet zo groot, dus ik weet niet hoe het zit. Maar ik kan wel zien dat het werkt. En zijn voldoening dat het is gelukt. Maandag krijgt hij van de juf van techniek nog een kleiner stukje tin om mee te solderen, dit was eigenlijk iets te grof, zei hij. Dan kan hij lampjes maken in zijn project. Dat moet dinsdag dan klaar zijn.
Verder eenwielert hij veel, hij leest en leest. En af en toe mag hij even een uurtje op mijn laptop... Ja, het is balen voor hem, maar je leert op die manier wel weer hoe je je kunt vermaken zonder digitale snelweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten