zaterdag 5 april 2014

Feestje!

Vandaag hebben Ard en Arjan hun padi gehaald. Voor de leken onder ons: dat is een duikbrevet. Nu mogen ze zelf gaan duiken. Ellen is de volgende die staat te trappelen om ook te mogen....
Carlos, Arjan en Ard

vandaag op Blue Bay, door de ring die vlakbij het vlot in de zee hangt


Ard en Arjan

hun duikboekjes

grote lionfish gespot, die gaat natuurlijk eerdaags aan de speer...

kreeftjes

Ze waren vanmorgen al vroeg op pad, Ard en Arjan, en ik kon lekker in bed blijven liggen. Want mijn auto is bij de garage. Gelukkig is hij maandag al weer klaar, zoals het nu lijkt. Het viel mee.
Maar Thijs was het eerst uit bed, want toen Ard in de kamer kwam lag er al een briefje van Thijs: Goeie morgen, ik ben aan het fietsen, naar het kanon, ben om 8.00 terug, Thijs.
Oké, onze vroege vogel.
Toen ik uit bed kwam, uur of 9, was ook Ellen al weg. Trouwens, toen was Thijs dus al weer terug... Ellen had onder Thijs zijn berichtje geschreven: Ik ben naar de baay.

Ellen heeft visjes gescoort bij de baai. Zo kan het ook: niet uit de zee, maar uit een soort vijver. Die gaat verdwijnen, dus de visjes moesten eruit. Neem maar mee...
Thijs mocht zijn laptop terug, maar hij moest dan wel eerst met zijn spreekbeurt aan de gang. Over skateboarden. Kun je ook leuke plaatjes bij vinden.



Gisteravond had ik geen puf meer voor de presentatie. Herman en Anja waren toen ook nog gekomen, dus dat werd niks meer. Maar ja, dan ligt het er nog wel. Daar ben ik dan vandaag mee zoet geweest. Er zat een bult werk in. Dat was dus geen feestje... Ik hoop dat de tijd snel komt dat we hier ook een werkbaar systeem hebben met snelle ppt's maken.

Vanavond zijn we, Ard en ik, naar een feestje geweest op Landhuis Brievengat. Vroeger, 20 jaar geleden, ging Ard daar dansen. Er zijn vast nog meer mensen die dat herkennen (ik niet!). Nu was er een feestje van Monumentenzorg en Ard had de uitnodiging gekregen via de VPCO. Zo'n gelegenheid is natuurlijk te leuk om te laten liggen. Al was het wel jammer dat dat feestje alleen buiten was. Ik was graag dat Landhuis eens helemaal doorgesnuffeld. Ze lieten een leuke film zien waarin allerlei mensen hun droom mochten vertellen over straten en wijken, hoe het er over 60 jaar uit zou zien (Monumentenzorg bestaat 60 jaar op Curaçao). Tussendoor lieten ze opgeknapte panden zien. Onder andere het pand van Speransa, verslaafdenzorg. Goed om te zien dat er, met de weinige middelen die er zijn, toch zoveel gedaan wordt. Landhuis Brievengat is zelf ook door Monumentenzorg weer helemaal opgeknapt. Het blijft hier altijd een strijd met het klimaat: zout, zon, wind en hitte.

mooi hè?

Geen opmerkingen: