vrijdag 4 april 2014

Gat gedicht

Ard was op tijd thuis, vanmiddag. Om onze gasten te ontvangen, die voor de ICT van de scholen komen. Maar de KLM had nu eens vertraging. Gebeurt niet zo vaak, gelukkig.
Nu was er nog even tijd over. Kon Ard kijken naar de fiets van Thijs, die al meer dan een week met een platte achterband stond. Theo had er vorige week al naar gekeken, maar die kon geen gat vinden. Had de hele band al door een emmer water gehad...
Gelukkig vond Ard wel een gaatje. Ik denk dat Theo te lang geen banden heeft geplakt. Het was wel duidelijk dat er iets aan de hand was, want die band stond na vorige week zaterdag meteen weer lek. En ja, nu is het goed!
Thijs was héél gelukkig. Hij mocht natuurlijk ook vandaag nog niet op zijn laptop. En wat moet je dan?? Lekker fietsen. Hij is naar de B-sectie gegaan. Dat is bij Blue Bay helemaal naar boven, langs de rotsen bij de zee. De sectie waar Marco Borsato een huis had (heeft?). Daar was hij dan naar het kanon gegaan en naar waar het kamp van de soldaten was in de oorlog. Ja, wij hebben daar een heus monument. Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar dat moet nu hoog nodig eens gebeuren. In elk geval is het interessant genoeg.

Ellen had vandaag vliegerdag. Ze was vanmorgen al spontaan haar bed uit gerold en stond in no time kant en klaar. Over de vlieger, waar Ard nog zo zijn best op had gedaan, had ze ernstig haar twijfels. Die is dan ook niet de lucht in geweest. Verder had ze zich best vermaakt.

Bij fort Beekenburg hebben ze vanmorgen een kanon dat naar beneden was ge-e---donderd, weer omhoog gehesen met een Cougar helicopter. Een bijzondere gebeurtenis. Als de Spanjaarden komen, kunnen we tenminste weer schieten.
Zie de mooie foto's van Bea Moedt:


Geen opmerkingen: