Vanmorgen heb ik dus een gesprek gehad in het Advent Ziekenhuis. Het was een leuk gesprek. Met soms verrassende wendingen. Vertel eens: wie is Mariëtte Vreugdenhil. Oeps, niet verwacht, zo'n vraag. Toch maar op de zakelijke toer gebleven, opleidingen en werkervaringen.
Verder over werken met protocollen, kinderen en baby's prikken, administratie, monsters verzenden. Zelfs thuis-prikken doen ze ook wel eens: hooguit 3 patiënten in de week! Wow, dat is niet veel.
Er is nu 1 assistente die prikt in het ziekenhuis, 1 die prikt op een "buitenpost" (Muizenberg). En er zijn 3 analisten. Heel kleinschalig. Maar dat vind ik wel leuk. Ze verwachten dat ze meer patiënten gaan krijgen omdat mensen nu zelf mogen kiezen waar ze zich laten prikken. Tot voor kort mocht er maar van 1 verzekering geprikt worden in het Advent Ziekenhuis. Daarom willen ze nu meer prikkers, uitbreiding van de poli.
Op een gegeven moment kreeg ik de vraag of ik Papiamentu spreek. Hmm, nog niet zo veel. Verstaan gaat iets beter. Spaans dan? Oei, dat helemaal niet. Engels, dat lukt net... Eigenlijk was het wel belangrijk dat je daar op zijn minst Papiamentu spreekt, want de patiënten spreken voornamelijk Spaans en Papiamentu.
Waarop ik zei dat ik dit niet verwacht had omdat de advertentie in het Nederlands was, er niks bij de vacature stond en het in een Nederlandstalige krant stond. Maar dat ik best bereid ben om les te nemen. En dat je vast snel leert als je de hele ochtend de taal moet spreken. Dat lijkt me dan ook wel weer erg leuk.
Aan het eind van het gesprek hadden we het nog niet gehad over het aantal uren. De poli is open van 7 tot 12. Handig. Maar je moet wel zorgen dat alle patiënten weg zijn. Komt me bekend voor, zo werkte het in Zeewolde ook. Alleen was ik dan in 2 minuten bij school. Dat red ik hier niet. Plus dat het waarschijnlijk vaak later zal zijn dan 12 uur voor je weg kunt. Daar moeten we thuis nog eens over puzzelen.
En eigenlijk vind ik 3 ochtenden heel wat. Tenslotte is er hier thuis ook nog het één en ander te doen...
Daar hadden ze niet op gerekend. Ze keken me echt aan van: wat moeten we hier nu mee?? Ze hebben een aantekening er van gemaakt. Je zou zeggen: niet echt een reden om iemand niet aan te nemen. Maar dat weet je hier maar nooit.
Komende week, of de week erna, krijg ik bericht. Blijft dus nog even spannend. Nu heb ik nog geen poli en ziekenhuis van binnen gezien. In elk geval is het niet nieuw, niet van binnen, niet van buiten. Zoveel kon ik er wel van zien.
Vanmiddag heb ik even met Ard geskyped. Die was erg moe. Een nacht overgeslagen en een nacht slecht geslapen. Maar verder was hij erg enthousiast over wat hij had gezien en gedaan. Een paar scholen bezocht, computersystemen bekeken. Alternatieve smartboards gezien. Komt helemaal goed.
Van 't weekend familiebezoek. Kon ik er maar even bij zijn....
Thijs is nu bij oom Wouter en tante Vera. Hij wilde al zo lang nog een keer bij hun logeren. Het kon nu mooi. Morgenochtend heeft hij dan een feestje, al weer bij het Verkeerspark. Daarna haal ik hem weer op. Vroeg hij vanmiddag in de auto: Voor wie is het Verkeerspark eigenlijk? Ik zei: Voor kinderen, om de verkeersregels een beetje te leren.
Zegt-ie: Maar waar moeten grote mensen het dan leren?
Toen ik zei dat je, als je autorijles krijgt, gelijk de weg op mag was hij daar erg verbaasd over.
Ellen is met vriend Sam meegeweest. Zijn zusje was jarig en de rest mocht dan ook een vriendje/vriendinnetje uitkiezen. Naar het bowlingcentrum. Ellen helemaal in de gloria. Die hebben een leuke middag gehad.
Alleen weet ik nu nog niet of Ellen met Daphne mee mag, morgenochtend. Geen reactie meer gehad op mijn sms-je. Tja, meestal regelt Ard dat, dus ze kennen mijn telefoonnummer niet. Anders moet ik morgen heen en weer naar Brakkeput... hopen dat er morgen een berichtje is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten