Gevolgen van sexperimenteren...

Je kan er op wachten, natuurlijk. Als die beesten zo aan de gang gaan in je tuin.... ga je de gevolgen ook zien.
Tot onze verbazing hadden de leguanen een gat gegraven in de bult diabaas, achter in de tuin. Een flink gat, ik dacht zelfs dat ze door hadden gegraven tot de andere kant, maar dat zal wel niet. De volgende dag was het gat weer dicht. Huh???
Toen ging ons een lichtje branden. Ze hadden er vast eieren in gelegd. En of ik daar nu zo blij mee ben... Nog meer leguanen, nog meer opvreters. Dus toen Theo vroeg of hij het gat weer open mocht maken om te kijken naar de eieren, vond ik dat wel goed. Theo gister druk aan het graven, maar kon de eieren niet vinden. Weer een gat in die berg, schep er naast, handschoenen er naast.
Kom ik vanmiddag in de tuin om de was op te hangen: gat weer dicht.
Waarna wij geconstateerd hebben dat leguanen toch intelligenter zijn dan wij dachten. En ook meer betrokken zijn bij hun legsel. Want wij dachten dat ze eieren gelegd hadden en er niet meer naar om keken. Fout, dus. Nu is het wachten op die kleine gifgroene beestjes. Ben benieuwd hoe lang het duurt!

Er kwam vanavond een mailtje van Ard dat hij goed aangekomen was. Maar toen ik dat las had ik al op Facebook gezien dat hij gesignaleerd was in het gemeentehuis van Zeewolde! Haha. De tamtam gaat nog sneller. Alleen kon hij niet op internet, werd hij gek van de bliebjes van zijn telefoon. Leuk, whatsapp!! Not...

Hier gaat het lekker. Iedereen doet wat hij moet doen. Een deel van de familie eet voor zijn en anders rust 's morgens op zijn/haar kamer. Perfecte oplossing. Het liefst zou ik het eerste uur van de ochtend overslaan. Maar helaas, dat gaat niet.
We waren mooi op tijd, vanmorgen. Zijn 10 minuten later weggegaan, op verzoek van de jongens. Het kon net, maar voor mijn rust kunnen we beter iets eerder weggaan. Zeker morgen, als ik daarna op gesprek moet. Alhoewel ik tussen kwart over 7 en kwart over 8 nog wel even tijd heb om op adem te komen. Misschien ga ik nog wel langs de Kooyman, zien of ze daar petroleum hebben. Om de houtworm in onze servieskast te lijf te gaan. En dozen om mijn servies in te parkeren...

Wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten en wie zijn rug verbrandt zit met de jeuk. Brrr, verschrikkelijk. Maar ja, eigen schuld, dikke bult. Jammer dat Ard er niet is om even lekker mijn rug te krabben!