maandag 22 april 2013

Geschikte kandidaat

Vanmorgen kreeg ik een telefoontje. Van het Advent Ziekenhuis. Ze vonden me een geschikte kandidaat. Maar of ik dan wel alsjeblieft 5 dagen wil komen werken. Ik heb afgesproken dat we het er hier thuis over zullen hebben. Morgen belt ze terug. Dus de hele dag pieker ik me al suf over alle voor- en nadelen en over de consequenties.
Leuk, al die reacties op Facebook, maar daaruit merk ik dat ik alleen zelf alles tegen elkaar af kan wegen. Dus pieker ik nog maar even door...
In elk geval is het leuk dat ze me graag willen hebben. Lijkt het me zeker een fijne locatie om te werken. En vind ik het werk zelf ook erg leuk om te doen. Sorry voor al die mensen met prikangst....

Overigens was het toch al een dag vol bijzondere gebeurtenissen. Aan het eind van de ochtend, toen ik vlak bij de Albert Schweitzer was om Thijs en Kiet op te halen, was daar de boel afgezet door de politie. Gelukkig niet over de hele lengte van de school, maar ik moest er met een flinke omweg omheen zien te komen. Allemaal zwaailichten en andere toestanden. Later bleek dat er een schietpartij had plaatsgevonden. En dat voor de kleuterlocatie. Op een leerling van een andere school, dat wel. Maar logisch dat de schrik er bij een heel aantal leerkrachten en leerlingen goed in zat.
Ard was in allerijl weer met het crisisteam bij elkaar gekomen.... de draaiboeken werken goed.. en dat terwijl de noodplannen voor de scholen nog niet helemaal af zijn. Leve de trainingen en de aandacht voor veiligheid.



Thijs zit helemaal aan het ander eind van de school, die had niks gemerkt.
Ondertussen was mijn benzine bijna op. Altijd hetzelfde, denk ik dat het nog net gaat met het restje dat er nog in zit, komt er iets geks tussen. En ik heb er een gloeiende hekel aan om door te rijden tot het lampje gaat branden. Het ging weer net goed, vlakbij Ellen haar school hebben we getankt. Vervolgens was ik wel heel laat bij Ellen, maar nog niet de laatste...

Thuis hebben we snel gegeten. Want ik had afgesproken om om 2 uur op Hato te zijn om Ruben op te halen. Het lukte allemaal net. Ellen ging mee. We kwamen precies aanlopen bij de uitgang toen Ruben naar buiten kwam. Het was maar goed dat ik niet wist dat ze al om 10 over 1 geland waren. Dan had ik flink in de piepzak gezeten.
Met een noodvaart kwam er een donkere lucht opzetten! En even later hoosde het. Op Blue Bay had het ook al flink geregend. Goed tegen het stof. En de plantjes waren ook heel blij. Maar als je net vanuit Nederland hier heen komt sta je toch even raar te kijken. Wij waren erg blij met al dat water.
Ruben en ik hebben uitgebreid bij zitten praten. Want het duurde nog een poos voordat Janwillem arriveerde. De Arke vlucht, met tussenstop op Aruba, had het schema even omgegooid. Zo landden ze eerst op Curaçao en zijn ze daarna doorgegaan naar Aruba. Ach ja, moet kunnen. Beetje sneu voor de mensen die hiervandaan in één keer door dachten te gaan naar Nederland. O ja, de clou van dit verhaal, ik dwaal af: Janwillem was dan wel veel te vroeg geland, hij moest eerst nog even een auto ophalen. En wat voor een auto! Ruben was bang dat ze niet eens over de brug zouden komen. Toch fijn dat het huis van Janwillem nog voor de brug is, bij ons vandaan gerekend.

Theo had het vorige week te bont gemaakt met bio. Die kreeg een strafmiddag. Deze middag. Wat inhield dat hij van 2 tot 4 op school moest blijven. Alleen viel gym uit. Waardoor de strafmiddag werd vervroegd. De straf hield in dat hij een kast schoon moest maken. Toen hij daarmee klaar was mocht hij naar huis. Tja, ik zou er iets strenger mee omgegaan zijn. Zou effectiever zijn, aan Theo te horen.

Geen opmerkingen: