En weer afscheid...

Vanmiddag hebben we onze gasten naar Hato gebracht. We hebben het erg gezellig gehad, met elkaar. Maar aan alles komt een einde.... Even wennen weer, een leeg appartement naast ons.
Theo zei vanmiddag ook een paar keer: Jammer hoor, dat ze weer weg zijn.
Ik denk dat dat gevoel bij ons allemaal wel heerst...

De Atlanta staat klaar om weer een vrachtje Nederbelgen op te pikken...

 

bijna tijd voor afscheid...

Toen moest ik nog de presentatie voor morgen maken. Tja, gisteravond had ik andere dingen te doen. En er lag inmiddels een berg wasgoed!
Vannacht heeft het een flinke poos gehoosd. Vanmorgen, in alle vroegte onweerde het ook. Een heel harde klap, vlakbij. Iedereen wakker. We hebben de stekkers uit de contacten gehaald. Daarna zijn we weer gaan slapen. Ook de kinderen bleven in bed. Heel fijn. Tot onze verbazing werden we om 10 voor 10 opnieuw wakker. Dat is pas uitslapen. Thijs was uit bed, die had Donald Duckjes gelezen. Theo maakte ook net aanstalten om uit bed te komen. En Ellen hebben we om half 11 maar eens wakker gemaakt.
Op ons gemak hebben we ontbeten. Er was toch niets beters te doen. Het regende nog steeds zachtjes.

Later vanmiddag kon Ard het niet laten om nog eens naar San Juan te gaan. Daar waren zijn Spaanse vrienden aan het free-diven en speervissen.

De eerste zelfgespeerde Lionfish, op 16 meter gevonden....

Gelukkig werd het rond de middag droog. Zodat ik nu 4 wassen droog heb. Wat een klimaat! Maandag het restje nog, dat dan weer aangegroeid is tot minstens 2 wasmanden vol...