Engels

Thijs en Arjan doen steeds meer samen, ja, ze moeten natuurlijk ook wel nu grote broer Theo weg is. Maar Arjan is behoorlijk creatief en motiveert Thijs dan om mee te doen. Of ze zitten samen een film te kijken die eigenlijk nog veel te wijs is voor Thijs, dat ook wel. The Hungergames, bijvoorbeeld.
Zo leert Arjan aan Thijs spelenderwijs Engels. Door Engelse films te kijken, of andere Engels You Tube-filmpjes en technische grapjes. Ook deinst Thijs er niet voor terug om met zijn vriendjes op school Engels te praten. Vinden ze leuk, doen ze voor hun plezier.

Nu heeft Thijs ongeveer alles gelezen bij ons thuis wat maar enigszins in de buurt kwam van zijn interesses. Het enige wat daar een beetje buiten valt zijn mijn oude boeken, zoals die van Barend de Graaff onder andere.
En zo heeft Arjan zijn boekenplanken eens bekeken en een Engels boekje aan Thijs gegeven. Niveau Havo 1-2, denk ik.
Het gaat over een advocaat die een avond kwijt is in zijn geheugen en wakker wordt met allemaal bloed aan zijn handen en in zijn lakens. Zijn vriendin is verdwenen en de vraag is: Heeft hij haar nu vermoord of niet.
Thijs en ik hebben nog zo'n vastgeroest avondritueel: ik lees hem, als het kan, nog een eindje voor. Vinden we allebei zo gezellig... maarre... moet ik nu in het Engels voor gaan lezen??
Ik stelde voor dat hij mij voor zou gaan lezen. Hij bedenkt zich niet, nestelt zich lekker tegen zijn kussen en begint te lezen. Verbazingwekkend hoe goed hij al Engels spreekt. Hier en daar mag Arjan nog wat aan de uitspraak schaven, voor de rest zou ik zeggen: ga zo door...

ook geen wonder, al dat Engels, als je als drie-jarige ook al naar Engeland ging...

In elk geval kon ik het zo nog lang niet toen ik 10 jaar was! Het grappige is dat Thijs ook gewoon durft. Soms gaan Arjan en Thijs aan tafel ook samen Engels spreken. Als Thijs dan een woord niet weet of niet goed uitspreekt, dan verbetert Arjan hem. Wat dat betreft is Arjan een prima docent. Hij lacht iemand niet uit, blijft ten allen tijde rustig en vindt het leuk om kennis over te dragen. Maakt niet uit wat voor kennis...

Met Ellen ben ik vanmiddag begonnen om andere kennis over te dragen: de kennis van het structureren. Het werd hoog tijd om haar slaapkamer weer eens uit te baggeren. Daar zijn we met frisse moed aan begonnen. Niet dat het al klaar is, maar het begin is er.
In sommige dingen lijkt Ellen op Arjan. Ze kunnen allebei moeilijk iets weggooien. Want je weet maar nooit, misschien kun je het later nog gebruiken. Tot je helemaal vastgegroeid bent in je spullen. Zo lang Arjan zijn kamer zelf opruimt en schoonhoudt hoor je mij er niet over zeuren. Maar als bij Ellen de troep (o, nee, dat mag ik niet zeggen...) uit haar bakken groeit, dan wordt het toch tijd voor een leerzame les 'overtollige spullen weggooien'. Het is heel goed gegaan. Er staat een tas klaar voor een kleine kerk-vriendin. En we hebben een grote doos en een grote tas in de container gekieperd. Lekker diep onderin. Niets meer aan te doen.
Morgen weer verder. Overigens had ze zelf al wel een keer haar kleren gesorteerd en alles er tussenuit gezocht wat te klein was. Dat kan ze wel goed, dus ik heb wel hoop dat de rest ook een keer goed komt. Alles kan niet tegelijk komen...