Oké, een klein tipje van de sluier. We begonnen rustig. Volgens de collega's bijzonder rustig voor de maandag. Dat leek mij ook al. Maar ja, wie ben ik? Op mijn tweede maandag op het lab.
In elk geval had ik niet het gevoel dat het werk mij over de schoenen liep. Een uurtje later kwamen de mensen achter elkaar binnen. Ze melden zich bij de balie. Daar zit een secretaresse die ook voor een paar artsen in het gebouw werk verricht. Zij kopieert ID's, dupliceert aanvragen, zodat wij alleen maar hoeven prikken. En de aanvragen invoeren, dat dan weer wel. Daarna komen de etiketten uit de printer.
Ineens moest er een klein jongetje geprikt worden. Oeps, dat was wel even geleden voor mij. Josepha wilde wel helpen. Zegt ze: ik prik altijd met open systeem bij kinderen. Hmm, ik niet, eigenlijk.
Voor de insiders, stel je een klein, 2-jarig mannetje voor. Wiebel-wiebel. En een open naaldje. Met een buisje eronder...
Laat ik maar niet verder gaan. Het duurde wel even voordat we met de volgende patiënt konden beginnen.
Vervolgens wilde ik mijn handen wassen. Geef een douw op de fles Hibiscrub (rode zeep...) het spuit er met kracht uit, recht op mijn labjas. Enorme rode strepen. Nee, werkelijk, wat een smeerboel. En dan weet ik wel dat het zeep is. Maar de patiënten niet! Gelukkig had ik een helder ogenblik, vanmorgen, en had ik mijn andere labjas ook meegenomen. Zo kwam alles nog goed.
Het gaat overigens best goed. Alles gaat steeds vlotter, ik heb het idee dat ik steeds beter door heb wat de logica is. Ze gunnen me dan ook alle tijd om te wennen.
Vanmiddag kwam Thijs thuis met een pakket sommen! Hij stond door de wc-deur tegen mij te schreeuwen hoeveel 40 x 5 is... Het leek me sterk dat dat een som was die erbij zat. Dus, even rekenen, riep ik terug: 200. Reageerde hij met: dan moet ik vandaag 200 sommen maken, en morgen ook 200. Sorry juf, 200 is niet gelukt. Iets te veel van het goede.
Ellen ging haar rekenen maken, samen met Rianne. Merkte ik vorige week ook al een keer. Gaan ze skypen en tegelijkertijd huiswerk maken. Ellen is erg blij met deze constructie. Nu ligt ze niet meer in bed te huilen dat ze Rianne zo mist... Lief!
 |
| kijk, Rianne, dit zijn mijn sommen! |
De jongens kregen de papieren mee voor de judo-examens. Thijs gaat al voor de gele band. Arjan voor de bruine slip op de blauwe band. En Theo?? We wachten nog even af.
Tio Braafhart zei vanavond dat hij zijn zwarte band krijgt als hij met een gouden medaille uit het buitenland thuis komt..... Het volgende tournooi is trouwens weer de US Open in Fort Lauderdale kregen we vandaag te horen... Beetje te hooggegrepen om daar goud te verwachten..... mochten er nog lieve familieleden of ondernemers zijn die willen sponsoren.... De telefoonlijnen staan weer open.... (wrsch 3 of 4 tickets te boeken...... oeffff....)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten