woensdag 13 november 2013

En ineens...

...wist hij het. Vanmiddag kwam Theo thuis, big smile op zijn gezicht. Zegt-ie: ik weet het, ik ga niet naar Groningen, ik ga bij de Kustwacht.





Wat?? Hij ratelde zijn verhaal af, waarom dit nog veel leuker was dan de ALO. De opleiding is 18 maanden. Je leert voor je vaarbewijs, en van alles meer. Lekker afwisselend. Je krijgt een contract voor 5 jaar. De Kustwacht wordt ingezet op verschillende gebieden. Opsporen van drugstransporten (de laatste week hebben ze grote vangsten gedaan) maar ook reddingsacties, veiligheid. Van alles.
Tja, als je het echt wilt. Een geruststellend idee is dat zijn studiefinanciering nog wel even blijft staan. Hij kan altijd nog naar Nederland.


Vanavond zijn wij naar het WTC geweest, waar de banen en beroepenbeurs was. Met uitleg voor ouders over studeren in Nederland en de studiebeurs. We waren toch al van plan om daar naar toe te gaan. Nu hadden we nog een extra reden. Het was veel leuker dan vorig jaar. Veel onderwijsinstellingen uit Nederland (Groningen alleen niet...), maar ook hier uit de regio. Verder een aantal bedrijven van Curaçao. En de paar hoger onderwijsscholen die we hier hebben.
Bij de Kustwacht hebben we zelf om informatie gevraagd. Uitgelegd dat Theo zo enthousiast thuis gekomen was. Die man gaf Theo veel kans om aangenomen te worden: jong, Havo-diploma (nou ja, hij moet het nog halen), sportief, Nederlandstalig...


Zou Thijs zo nog eens met zijn broer op de foto gaan?? 

Gelukkig hebben we met z'n allen nog een paar maanden om er over na te denken.

We hebben weer afscheid genomen van Rianne. Al hopen we haar toch binnenkort wel weer terug te zien. Ze zou ook gauw haar nieuwe telefoonnummer geven, want het valt in dezelfde regio, dus redelijk goedkoop bellen. Doe je toch niet naar Nederland.
Ze zou opgehaald worden door een toekomstig huisgenootje, die Harwig van de achternaam heet. Die moet wel familie in Emmen hebben. Daar gaan we de volgende keer eens induiken. Het is toch al niet te geloven hoe je vaak op de meest verrassende connecties stuit, ook hier op Curaçao.
Dat vind ik ook zo grappig aan Facebook. Als je dan ergens op klikt, kun je zien wat je gemeenschappelijke vrienden zijn. Je komt op de meest fantastische combinaties.

Vanmorgen was het druk op de prikpoli. Ik had een meneer die ik moest prikken. Het ging erg moeizaam, hij wilde ook eigenlijk niet. Wilde door mijn collega Josepha geprikt worden, maar ja, die heeft vakantie...
De man was al dik over de 80, ach, dan mag je van mij wel een beetje lastig doen. Hij had er zelf ook last van, want hij trok een paar keer zijn arm terug, tja, dan lukt het niet zo best.  Het voelt wel een beetje als een schande als ik dan 3x moet prikken. Uiteindelijk is het gelukt, dat wel.

We rollen zo langzamerhand ook in nieuwe regeringsperikelen. De gevolmachtigd minister in Nederland, de zus van Wiels, heeft minder nette dingen gedaan. Dick Drayer van de NTR is daar achter gekomen en heeft er vragen over gesteld. Dat loopt nu al een tijdje, maar het wordt steeds erger. Vandaag bij de persconferentie bleek dan ook wel dat er in elk geval een (grote) kern van waarheid in zit: ze heeft personeel aangenomen zonder procedure, het is familie of vrienden of kennissen. Daarbij blijkt ook haar CV wel een tikkeltje overdreven opgeleukt.
En nu raakt de minister president, Asjes, erbij betrokken. Omdat hij verantwoordelijk is, onder andere. Ik denk dat we nieuwe roerige tijden in gaan. Dit gaat niet meer met een sisser aflopen.

Geen opmerkingen: