Verkeerde plaats

Het was dan wel vrijdag, de dag waarop ik normaal op Muizenberg werk. Maar Sherilla had mij vandaag op het Lab ingepland. Aiaiai, ik had niet gekeken op het rooster, deze week. Dus toen ik onderweg was, in een lange file, belde ze mij op. Na haar eerste woorden had ik al door dat het fout was gegaan. Gelukkig was het niet zo'n probleem, ik kon doorrijden naar het ziekenhuis. Alleen een beetje balen dat het zo druk was op de weg. Kwam er ook nog een dikke bui overtrekken. Precies om half 8 was ik in het ziekenhuis...
Maar ja, van een boek lezen kwam natuurlijk niks. Mijn collega op Muizenberg had 3 patiënten gehad! Als ik daar had gezeten, had ik mijn boek uit gehad, vanochtend.
Het boek dat ik las was ook zo intrigerend. "Het verhaal van mooi meisje" van Rachel Simon. Over de ontwikkelingen in de geestelijke gezondheidszorg in Amerika. Ik kreeg het boek van de week van mijn schoonouders, toen ze terug gingen naar Nederland. Zij hadden het uit. Ik nu ook... Vanmiddag heb ik mijzelf even rust gegund. Wat een mooi boek, met een goede afloop. Heerlijk, daar hou ik wel van.

Vanmiddag heb ik afscheid genomen van mijn wasknijper-emmertje. 18 jaar geleden werd hij van verf-emmer getransformeerd tot wasknijper-emmer. Toen we net naar Genderen waren verhuisd en ik net zwanger was van Theo. We daarom verf hadden op waterbasis. Waarmee alles geverfd moest worden, want het huis was aardig uitgeleefd. Wat een herinneringen kunnen er zitten in een leeg verfemmertje...
Helaas, de zon en de regen van Curaçao waren net even te veel. Hij viel van ellende uit elkaar.

Verder heeft Ard zijn auto weer kuren. De radiateur lekt. Nu moet-ie nog naar de garage gebracht. Liefst als het niet druk is op de weg, zodat je goed door kunt rijden. Niet op het heetst van de dag. Dit klimaat is ook voor auto's niet heel geschikt. Alles slijt harder, emmertjes en auto's en wat je ook maar kunt bedenken.