nog steeds in spanning...

De berichten over het jongetje in het ziekenhuis zijn voorzichtig positief. Hij wordt nog steeds in slaap gehouden, maar hij lijkt te reageren op aanspreken. Longen en hart functioneren goed en na aankomst in het ziekenhuis zijn er ook geen complicaties meer opgetreden. Zo lang hij nog niet wakker is kunnen ze nog niets zeggen over een eventuele hersenbeschadiging. Daarom leven we nog steeds in spanning. We hebben gisteravond nog een bezoekje gebracht aan de familie waarvan de man het kindje uit het water heeft gehaald en we hebben toen berekend dat het ongeveer 5 minuten geduurd zal hebben voor we begonnen met reanimeren. Vanmiddag bij de baai heeft Ard met het personeel daar gesproken en die gaven aan dat de reanimatie 25 tot 30 minuten heeft geduurd. Cijfers die voor het ziekenhuis nu minder belangrijk zijn omdat de vooruitzichten en actuele conditie naar omstandigheden goed zijn.

Waarschijnlijk gaan ze morgen kijken hoe het gaat als de slaapmedicatie wordt gestopt. De kinderarts zal dat bepalen. Een bevriende arts waarschuwde wel dat het dan ook nog wel een paar dagen kan duren voor hij echt wakker is en definitief kan worden vastgesteld he het perspectief verder is.

Al met al viel het vooral voor Ard niet mee om vandaag door te komen. Wekenlang zijn ze bezig geweest om alles voor het bezoek van de koning en de koningin klaar te maken. Dat was goed gelukt, want het liep op rolletjes. Iedereen was enthousiast. Maar ja, voor Ard was het niet echt genieten. Jammer...
Even goed hebben we wel mooie foto's, met dank aan Norin die het fototoestel van Ard bediende. Ard liep op een gegeven moment zo dicht bij koningin Maxima, dat ze een stap achteruit deed en op zijn tenen belandde. Waarop ze "sorry" zei. Haha, dat kunnen vast niet veel mensen zeggen, dat de koningin zich verontschuldigde tegenover hen...

het gezelschap

Ard met zijn buddy

Ellen en ik zijn vanmiddag nog naar Carmabi geweest. Een onderzoekscentrum, voor biodiversity op Curaçao. Ze hebben een nieuw gebouw gekregen en de koning en koningin mochten de officiële opening doen. Aangezien dat op Piscaderabaai is, bij ons om de hoek, was de gelegenheid te mooi. Dus wij er heen. Er waren niet heel veel mensen. Konden we lekker vooraan staan. Erg leuk om het koningspaar van zo dichtbij te zien. Ze zijn maar een kwartiertje ofzo binnen geweest. Wij hebben gewacht en zo konden we ze nog een keer goed zien! Er waren 3 schattige kindertjes die 3 tasjes mochten geven voor de prinsesjes. Voor onze neus. Daarna was er nog een fotoshoot. Ineens stonden er 50 fototoestellen voor ons... weg uitzicht. Nou ja, het was leuk, kort maar krachtig.





Inmiddels zijn opa en oma Vreugdenhil aangekomen op Curaçao. Die gaan we morgen ontmoeten, ku Dios ke. Zij mogen het feest meemaken dat de Papiamentstalige gemeente een eigen dominee krijgt, komende zondag.