kampvoorbereidingen

Normaal gesproken doet Ard zulke dingen. Maar nu ben ik eens aan de beurt. Ellen haar klas gaat, samen met nog 3 klassen, 2 dagen op kamp. De kinderen zijn helemaal in de gloria.
Vanavond werd er uitleg gegeven voor de keukenploeg. Ik heb met mijn oren zitten klapperen. Eten wordt dan wel iets anders ingevuld dan in mijn Nederlandse begrippen. Dus heb ik verder mijn mond gehouden. Ik dacht: Ze zeggen straks maar wat ik moet doen! Aros brua (dat is een soort van bruine rijst) maar dan bedoelen ze nasi. Of ze gebruiken die 2 begrippen door elkaar. Met kip die gepluisd moet worden... Naderhand begreep ik dat ze dan bedoelen dat je de kip van het bot haalt.
Bbq voor 's avonds... Of toch maar hamburgers. Maar dan wel met ketchup, mayo, mosterd, cheddarkaas en wat ze nog meer konden bedenken. ?? Oké, ik zie het wel.
's Ochtends bij het ontbijt brood met pindakaas, jam en hagelslag. Tja, dat klinkt dan wel weer heel Hollands. En een kopje thee erbij! Vraag van iemand: alleen thee?? Ja, zei een juf, want als je de keus te groot maakt maak je alleen maar problemen. Dat is een juf met ervaring.
Ik ga één dag mee, donderdag over 2 weken, want de vrijdag moet ik weer werken. En eigenlijk vind ik dat ook wel genoeg. Volgens mij hadden ze ook wel aardig wat hulpouders. Dat komt wel goed.

Vanmorgen heb ik weer eens administratieve klussen geklaard. Papieren uitgezocht, kranten weggegooid, plakkertjes geplakt in het nieuwe telefoonboek: dokter, ziekenhuis, politie, tandarts. Je zal het maar nodig hebben... Vond het zelf wel een helder idee. Van die pijltjes, die boven aan de bladzijde uitsteken, verschillende kleurtjes.
En de boeken moesten weer terug naar de bieb. Hadden we al weer geen tijd om boeken uit te zoeken. Want om 1 uur zou Maria bij de poort zijn. Dus ik heb de boeken snel teruggebracht voordat Thijs vrij was. En al weer snel, snel, nieuwe boeken uitgezocht. Met voor Ellen en Thijs allebei een Papiamentstalig boek. Gaan we samen lezen. Daar leer ik ook gelijk weer van.
Maria kwam vanmiddag om de rest van de ramen te wassen. Nu is alles lekker schoon! Wow, wat een heerlijk gevoel. Donderdag komt ze dan om de rest van het huis onder handen te nemen. Kijk, op zo'n manier hou ik tenminste tijd over om met de kids boeken te lezen en woordjes te oefenen... Niet dat zij dat graag willen, maar het is wel nodig.

En dan is het morgen 15 jaar geleden dat onze Femke terugging naar haar Vader in de hemel. 15 jaar, aan de ene kant een hele poos geleden. Er is zo veel gebeurd in die jaren. Aan de andere kant staat die dag in mijn geheugen gegrift... Daar zat ik vandaag ook aan te denken. Hoe ik, de dag ervoor, met Theo en Femke naar het centrum van Spakenburg gefietst was. Even boodschappen doen en foto's ophalen. Daar zaten zulke leuke foto's bij van de kinderen in de sneeuw, de week ervoor. Onder andere de foto die nog altijd bij ons in de kamer hangt...